Geen rechten, waarom dan wel plichten?

[Rob27]

Zoals velen hier op (onder meer) dit forum, heb ik geen contact meer met mijn kinderen omdat mijn ex dat verhindert en de kinderen tegen mij opzet. Tijdens rechtszaken en bij de gezinsvoogd kwamen er geen redenen aan het licht waarom ik niet in staat mocht worden geacht om vader te zijn voor mijn kinderen of een omgangsregeling mocht hebben. Desondanks werden mijn verzoeken - zonder enige fatsoenlijke onderbouwing - afgewezen en zie ik mijn kinderen al enkele jaren niet!

Nou vraag ik me steeds af hoe wij in dit land zo'n krom rechtssysteem kunnen hanteren, dat wij vaders (en soms ook niet-verzorgende moeders) wel de lasten maar niet de lusten mogen dragen.

En zo kwam ik bij de volgende vraag: Is er wel eens iemand geweest in onze positie die daadwerkelijk de rechtbank heeft verzocht om alle plichten die voortkomen uit het ouderschap nietig te verklaren totdat de andere ouder eindelijk gaat meewerken aan een goede relatie tussen de kinderen en de andere ouder???
Heel concreet: verzoek tot stoppen alimentatie omdat de andere ouder dwars ligt terwijl daar geen (goede) rechtsgeldige reden aan ten grondslag ligt.

Om niet in een discussie te verzanden over het belang van het kind, zeg ik er maar meteen bij dat ook ik van mening ben dat alimentatie e.d. gewoon dient te worden voldaan, maar daar gaat deze vraag niet over.

Ben benieuwd naar jullie ervaringen.

[Casper]

Rob, rechters willen er niet aan alimentatie met omgangsregeling te verbinden. Ze bekijken het uit het oogpunt van "recht van het kind": het kind heeft recht op een bedrag x aan kinderalimentatie en of het kind zijn vader (/moeder) wel of niet ziet, heeft daar niets mee te maken: de bambix moet op tafel komen. Het zijn twee totaal onafhankelijke dingen in deze optiek.

Wat je zegt is helemaal niet onredelijk: bij scheiding wordt een "pakket" maatregelen, rechten en plichten, afgesproken en ieder heeft zich daar aan te houden. Voor een gedeelte is dat ook zo: bijv. moeder heeft als verzorgende ouder de zorgplicht, en (hoewel dit een dode mus is) een informatie- en consultatieplicht jegens vader. In de praktijk is er grote rechtsongelijkheid: als vader een dagje te laat betaalt staat het LBIO op de stoep (bij wijze van spreken) en moeder trekt aan alle touwtjes (ook bij wijze van spreken, is tegenwoordig wat minder dan vroeger). In alle gevallen zullen rechters zeggen dat de rechten van het kind nooit in het geding mogen komen door verschillen van mening / problemen tussen de ouders.

Het is wel heel triest te horen dat je ondanks rechtszaken en het feit dat je jezelf wel aan de afspraken houdt geen omgangsregeling hebt kunnen afdwingen. Is daar niet nog wat aan te doen? Ik denk dat je op dit moment daar beter je energie in kunt steken dan in bovenstaand verhaal.

[Rob27]

In alle gevallen zullen rechters zeggen dat de rechten van het kind nooit in het geding mogen komen door verschillen van mening / problemen tussen de ouders.

Maar is dit niet precies wat er gebeurt wanneer een moeder alle contacten verhindert? Bovendien komt daar bovenop dat de rechten van de ouder ook in het geding komt.
En wat is het verschil tussen het opleggen van een geldelijke sanctie of datgene wat ik aanhaal bij het niet nakomen van de wettelijke plichten?

Wat ik aanhaal is - denk ik - zo gek nog niet, maar ik ben het met je eens dat een rechter het nooit zo zal willen zien en er al helemaal niet naar zal handelen.

Of er nog iets aan mijn situatie te doen is? Misschien, maar financieel red ik het niet meer. Daarnaast is BJZ druk bezig om vast te stellen of mijn ex überhaupt wel begeleidbaar is in de OTS... Zoniet, dan terug naar de rechter en wie weet wat er dan gebeurt/mogelijk is?

Ik ben benieuwd of er nog meer vaders(/moeders) zijn met andere standpunten over mijn stelling?