hulpverlening bemoeit zich ongevraagd met de kinderen
Geplaatst: 30 jan 2017, 18:11
Beste lotgenoten.
Mijn kinderen staan onder toezicht. De voogd is langdurig ziek. Er loopt een traject middels een ambulante hulpverlening om de communicatie tussen mij en mijn ex-vrouw te verbeteren. Er loopt nog een onderzoek van de Raad of een co-ouderschap met een 50/50 verdeling haalbaar is.
Echter kijkend naar de feiten word de werkelijke problematiek louter veroorzaakt door het niet na komen, of het niet na willen komen van afspraken waardoor er een discussie ontstaat. Deze discussie kan ik enkel uit de wereld helpen door mezelf weg te cijferen. Als ik mij vast houd aan de afspraken, wat de hulpverlening juist wil en daarmee de confrontatie op zoek, dan wordt er gerapporteerd dat ouders in strijd zijn. Er valt simpelweg niet aan te ontsnappen. Kennelijk is het mezelf weg cijferen de enigste manier om de kinderen te beschermen tegen het grillige gedrag van mijn ex-vouw en een Raad/BJZ die enkel in moeders belangen denkt en handelt.
Middels een onderzoek van een K&O arts is er een verdenking van ADHD bij mijn jongste kind. Mijn ex wil direct naar een kinderarts terwijl ik graag eerst in gesprek wil gaan met school om een duidelijke hulp/ondersteuningsvraag te formuleren, de neuzen dezelfde kant op krijgen en vanuit hier stappen gaan ondernemen. Ex kan zich hierin vinden en zal een afspraak maken met school. (prima stukje communicatie)
Nu wil de hulpverlening ineens ook aansluiten bij het gesprek met school. Ik wil dit absoluut niet omdat dit door de Raad gezien wordt dat wij een hulpverlening nodig hebben om te handelen vanuit het belang van de kinderen. Ik heb immers kennis gemaakt met hun denkwijze. Omdat de kinderen onder toezicht staan weet ik niet of ik dit mag weigeren. Het weigeren op zich zal ook niet goed vallen bij een Raad en voel me behoorlijk klem gezet.
Iemand tips?
Mijn kinderen staan onder toezicht. De voogd is langdurig ziek. Er loopt een traject middels een ambulante hulpverlening om de communicatie tussen mij en mijn ex-vrouw te verbeteren. Er loopt nog een onderzoek van de Raad of een co-ouderschap met een 50/50 verdeling haalbaar is.
Echter kijkend naar de feiten word de werkelijke problematiek louter veroorzaakt door het niet na komen, of het niet na willen komen van afspraken waardoor er een discussie ontstaat. Deze discussie kan ik enkel uit de wereld helpen door mezelf weg te cijferen. Als ik mij vast houd aan de afspraken, wat de hulpverlening juist wil en daarmee de confrontatie op zoek, dan wordt er gerapporteerd dat ouders in strijd zijn. Er valt simpelweg niet aan te ontsnappen. Kennelijk is het mezelf weg cijferen de enigste manier om de kinderen te beschermen tegen het grillige gedrag van mijn ex-vouw en een Raad/BJZ die enkel in moeders belangen denkt en handelt.
Middels een onderzoek van een K&O arts is er een verdenking van ADHD bij mijn jongste kind. Mijn ex wil direct naar een kinderarts terwijl ik graag eerst in gesprek wil gaan met school om een duidelijke hulp/ondersteuningsvraag te formuleren, de neuzen dezelfde kant op krijgen en vanuit hier stappen gaan ondernemen. Ex kan zich hierin vinden en zal een afspraak maken met school. (prima stukje communicatie)
Nu wil de hulpverlening ineens ook aansluiten bij het gesprek met school. Ik wil dit absoluut niet omdat dit door de Raad gezien wordt dat wij een hulpverlening nodig hebben om te handelen vanuit het belang van de kinderen. Ik heb immers kennis gemaakt met hun denkwijze. Omdat de kinderen onder toezicht staan weet ik niet of ik dit mag weigeren. Het weigeren op zich zal ook niet goed vallen bij een Raad en voel me behoorlijk klem gezet.
Iemand tips?