Hallo,
Mijn ex is er in 2010 met de twee kinderen vandoor gegaan. Na 7 weken heeft ze weer contact gezocht met mij, dankzij een aangetekende brief van mijn advocaat. In een kort geding werd er een omgangsregeling getroffen. Hierin werd besloten dat ik ze eens in de twee weken, een incompleet weekend mocht hebben. In het hogere beroep werd er alleen besloten dat mijn ex weer terug moest verhuizen van Brabant naar Gelderland. Toen ze weer terug was in Gelderland zocht ze weer meer contact met mij en wilde ze eigenlijk weer samen gaan wonen. In tussen werd ik ingezet voor allerlei klusjes in haar nieuwe woning. Na een tijd wilde ze mij ineens niet meer zien en stelde zij voor om een ruimere omgangesregeling te regelen via mediation. Dit is nooit van de grond gekomen. Ze heeft zelfs de woensdag van mij afgepakt. Woensdag waren de kinderen bij mij omdat zij vergadering had op haar werk en dus een oppas nodig had. Nu ze ontslagen is heeft ze dit weer eenzijdig ingetrokken. Sinds deze veranderingen gaat het met de twee kinderen slecht. In gesprekken op de scholen zit mijn ex sociaal wenselijk mee te praten en staat ze voor een goed communicatie en samenwerking, in het belang van de kinderen. Maar zodra we buiten staan komt de ware aard boven en vertelt ze me helemaal niets over de kinderen. We hebben gezamelijk gezag maar in praktijk heb ik helemaal niets te zeggen. De verdeling van de vakanties bepaald zij. Mijn ex manipuleerd, liegt en misleidt de kinderen. Ze heeft diverse aangiftes gedaan bij de politie, zoals huiselijk geweld, kindermishandeling, ontvoering en sexuele mishandeling met de kinderen. Ik ben op een gegeven moment zelf naar de politie gegaan, maar deze konden niets voor mij betekenen. Ik moest maar weer naar de rechter. Ik heb bij jeugdzorg gevraagd om een onderzoek te laten doen door de raad van de kinderbescherming. Dit is er geweest en men is tot de conclusie gekomen dat er wel degelijk een zorgelijke situatie is. Iets wat ik al in 2010 meldde. Ze spraken over geparentificeerde kinderen met een loyaliteitsconflict. Ik heb bij hun ook aangegeven dat ik er zeker van ben dat mijn ex Borderline of antisociale persoonlijkheidsstoornis heeft of een combinatie hiervan. Dit weet ik omdat ik 10 jaar met haar heb geleefd en nu nog steeds niet weet wie ze eigenlijk is. Dit is niet het enige waardoor ik weet dat er sprake is van een stoornis maar dit even terzijde. Ik vond een beoordeling van haar werk over haar. Dit was een beoordeling van 2005. Ik heb dit nooit geweten maar daarin stonden toch wel herkenbare dingen. Geen verantwoordelijkheid, geen betrouwbare medewerker, alle buiten zichzelf leggen, drugssmokkel, grote mond tegen leidinggevende en altijd te laat komen of helemaal niet op haar werk verschijnen. In haar reaktie was dit te verwijten aan huiselijk geweld. Ik heb ook dit nooit geweten. Nu in 2011 is ze dan ook ontslagen van Justitie.
Inmiddels heeft mijn ex haar vijfde vriend in huis gehaald en deze neemt mijn kinderen in ontvangst alsof het zijn eigen zijn. Ik ben weer naar de rechter gestapt. Het is helaas een dubbele rechtszaak geworden. Namelijk het verzoek tot OTS en mijn verzoek om het hoofdverblijf van de twee kinderen aan mij toe te kennen. Ik heb nog geen uitslag maar de raad van de kinderbescherming vond het geen goed idee dat de kinderen weer van hoofdverblijf moetsen veranderen. Dit was niet in het belang van de kinderen. Ik was helemaal perplex. Mijn ex is binnen een jaar twee keer verhuisd. Heeft valse verklaringen afgelegd bij politie en rechtbank. Dit heb ik kunnen bewijzen met een verklaring van een van haar getuigen die toe heeft gegeven dat haar verklaring niet naar eer en geweten was opgemaakt. Dit was haar beste vriendin. Mijn ex heeft binnen een jaar, 5 verschillende relatie gehad. Vreemd toch? voor iemand die jaren lang huiselijk geweld heeft meegemaakt. In het onderzoek van de raad van de kinderbescherming is uitgekomen dat moeder geen struktuur heeft, chaotisch is en dat de kinderen thuis de baas zijn. Voor al deze feiten is mijn ex nooit terecht gewezen en mag ze gewoon doorgaan met het verpesten van de kinderen. En dan zegt de raad van de kinderbescherming dat het niet in het belang is om de kinderen weer bij vader te laten wonen. Volgens mij advocaat gaat de rechter meestal uit van het geen de raad van de kinderbescherming adviseert.
Mijn vraag is dus nogmaals wat kan ik nog meer doen.
met vriendelijke groet,
E L
Wat kan ik nog meer doen
Re: Wat kan ik nog meer doen
EL welkom en sterkte gewenst.
Als je verandering van "hoofdverblijfplaats" wenst, zal dat alleen via de rechterlijke weg kunnen. Dus mocht je deze rechtszaak niet winnen, dan in hoger beroep en de zaak heel goed voorbereiden. Ondertussen twee dingen:
- zorg dat de geldende, reguliere omgangsregeling heel strikt wordt nageleefd. Ga niet akkoord met afwijkinen daarvan, en zorg ervoor dat je je zelf wel strikt tot op de letter aan de omgangsregeling (en evt andere afspraken) houdt. Als ex ervan afwijkt, meteen schriftelijk bezwaar aantekenen. Zo bouw je een dossier op.
- qua psychologie moet je af van het idee dat je "ex Borderline of antisociale persoonlijkheidsstoornis heeft of een combinatie hiervan.". Dat zal best waar zijn, maar a) jij bent geen medicus (neem ik aan) dus die diagnose is niet aan jou. b) het is niet relevant wat je ex wel of niet hebt. Het enige waar het jou om gaat in de aankomende tijd is de ontwikkeling en veiligheid van jouw kinderen en de band met jou. Relaties met ex moet je alleen in dat licht bekijken.
Tot zover op dit moment.
Als je verandering van "hoofdverblijfplaats" wenst, zal dat alleen via de rechterlijke weg kunnen. Dus mocht je deze rechtszaak niet winnen, dan in hoger beroep en de zaak heel goed voorbereiden. Ondertussen twee dingen:
- zorg dat de geldende, reguliere omgangsregeling heel strikt wordt nageleefd. Ga niet akkoord met afwijkinen daarvan, en zorg ervoor dat je je zelf wel strikt tot op de letter aan de omgangsregeling (en evt andere afspraken) houdt. Als ex ervan afwijkt, meteen schriftelijk bezwaar aantekenen. Zo bouw je een dossier op.
- qua psychologie moet je af van het idee dat je "ex Borderline of antisociale persoonlijkheidsstoornis heeft of een combinatie hiervan.". Dat zal best waar zijn, maar a) jij bent geen medicus (neem ik aan) dus die diagnose is niet aan jou. b) het is niet relevant wat je ex wel of niet hebt. Het enige waar het jou om gaat in de aankomende tijd is de ontwikkeling en veiligheid van jouw kinderen en de band met jou. Relaties met ex moet je alleen in dat licht bekijken.
Tot zover op dit moment.
Casper
Re: Wat kan ik nog meer doen
Hallo Casper,
Bedankt voor je reaktie. Ik ben inderdaad geen mediceus. Ik werk wel met jongeren met een gedragsstoornis op een observatie groep. Het is mijn taak om deze jongeren te diagnostiseren. En zou heb ik ook naar mijn ex gekeken. Je heb gelijk dat het niet aan mij is. Maar ik vind het moeilijk dat de rechter bijvoorbeeld geen onderzoek verplicht of dergelijks na aanleiding van de feiten die ik heb aangegeven. Voor wat betreft dossier vorming heb ik 24 A4 vellen met feiten, als een soort dagboek opgesteld. Mijn ex vertelde dat ze naar een psycholoog was geweest en deze had gesteld dat ze last had van PTSS. Hier is ze twee keer langs geweest. Ik word zo moe van haar continue gelieg. Maar ik ga gewoon verder met dossier vorming.
met vriendelijke groet,
Kimilegi
Bedankt voor je reaktie. Ik ben inderdaad geen mediceus. Ik werk wel met jongeren met een gedragsstoornis op een observatie groep. Het is mijn taak om deze jongeren te diagnostiseren. En zou heb ik ook naar mijn ex gekeken. Je heb gelijk dat het niet aan mij is. Maar ik vind het moeilijk dat de rechter bijvoorbeeld geen onderzoek verplicht of dergelijks na aanleiding van de feiten die ik heb aangegeven. Voor wat betreft dossier vorming heb ik 24 A4 vellen met feiten, als een soort dagboek opgesteld. Mijn ex vertelde dat ze naar een psycholoog was geweest en deze had gesteld dat ze last had van PTSS. Hier is ze twee keer langs geweest. Ik word zo moe van haar continue gelieg. Maar ik ga gewoon verder met dossier vorming.
met vriendelijke groet,
Kimilegi