Hallo mede vaders,
Sinds deze week ben ik lid van De Dwaze Vaders en dit Forum. Ik hoef hier niet uit te leggen wat de reden hiervoor is, neem ik aan. Ik ben druk bezig alle items te lezen en te doorgronden, zodat ik kan bepalen wat op mijn situatie betrekking heeft. Mijn directe probleem is nu echter een ouderschaps-plan. Mijn ex weigert enige communicatie met me en wil hieraan dus ook niet meewerken.
De situatie: bijna 3 jaar geleden vertrok mijn ex (na 13,5 jaar relatie) plotseling met onze zoon, toen 1 jaar oud, nu net 4 geworden , waarmee onze geregistreerde samenlevingsovereenkomst werd verbroken. Ik heb mijn zoon officieel erkend (ook via de rechter) en wij hebben beiden officieel 50 % ouderschap.
Mijn ex staat onder zeer sterke invloed en druk van haar vader. Dezelfde man die mij nooit heeft geaccepteerd als vriend/partner van zijn dochter en er alles aan gedaan heeft om onze relatie onmogelijk te maken (indertijd geestelijke mishandeling richting zijn dochter). Zij werd voor de keuze gesteld: vriend of je familie. Zij koos indertijd voor mij met als gevolg meer dan 10 jaar verstoting door haar ouders.
Vanaf het moment dat mijn ex zwanger was is ze weer als de “verloren dochter” in genade opgenomen (zij had altijd haar ouders gemist). Helaas hebben haar ouders vanaf dat moment beetje bij beetje haar van mij vervreemd.
Financiële relevante info: 5 jaar geleden hebben wij gezamenlijk een huis gekocht met een hoofdelijk aansprakelijke hypotheek. Deze woning was op het moment van haar verlaten nog volledig in verbouwing en had bijna een 100K euro aan onder-waarde (mede veroorzaakt door de huizen crises). Daarnaast was door veranderende wetgeving mijn eigen bedrijf niks meer waard en was hier een persoonlijke schuld bij mijn familie van 50k ontstaan. Het water stond dus aan onze lippen.
Op de avond van verlaten (3 jaar geleden zonder overleg kwam ik thuis van werk en vond ik een leeg huis aan) werd mij door haar vader en haar een brief /overeenkomst gepresenteerd waarin o.a. stond dat ik direct de hypotheek van haar naam moest afhalen en dat ik onze zoon de eerste 5 jaar alleen op de zaterdag zou mogen zien. Enig overleg was niet meer mogelijk tot het huis van haar naam zou zijn. Tevens trok ze per direct alle handen af van onze gezamenlijke schulden en lasten. “Dan laat ik me toch failliet verklaren?”. Ik zag dit niet als een optie daar onze schulden bij mijn familie stonden en ik deze toch terug zou moeten betalen (ook al zou het niet hoeven volgens het recht na faillissement). Daarnaast gaf het huis mij de mogelijkheid om nadat het af gebouwd zou zijn, alle schulden te dekken. Gelukkig had ik sinds een week een onbeperkte uren werkopdracht (zzper) in de pocket waardoor ik alles financieel rond kon breien (mits ik fulltime bleef doorwerken => uurtje factuurtje).
Zij verlangde geen alimentatie, alleen € 75,- per maand voor onze zoon (ik maak €100,- over). Ik heb deze brief/overeenkomst niet getekend, ondanks zware druk van haar vader (“teken nou maar, anders krijg je hem nooit meer te zien”).
Daar ik 60 uur per week moest werken en daarnaast ook fulltime aan het huis moest klussen, zag ik geen andere optie om het voor één jaar te accepteren. Ik hoopte dan alles rond te hebben en hoopte dat ze in die tijd tot rust kwam waardoor ze wel weer normaal kon reageren/overleg mogelijk zou zijn. Ik had wel vertrouwen in haar dat ze een goede moeder is voor onze zoon.
Helaas heeft het me 3 jaar gekost om alles op orde te krijgen en in de tussentijd is mijn ex alleen maar verzuurt (weigerde te praten tot huis van haar naam zou zijn). Nu alle financiën de goede kant op gaan en ik de hypotheek van haar naam afgekregen heb, wilde ik met haar gaan praten. Helaas houdt ze zich niet aan haar woord. “Ik hoef niet met je te praten, het gaat wel goed zo……..”. Mediation weigert ze. Gesprekken weigert ze. Ze houdt me niet op de hoogte van enige informatie (oa schoolkeuze mocht ik niet aan meedoen, of überhaupt weten welke school het was).
Voor mijn zoon wil ik normaal contact met haar. Overleg waar nodig en gezamenlijk aanwezig kunnen zijn op de voor hem relevante momenten (oa zoals de eerste dag dat hij naar school ging => is reeds gepasseerd zonder dat ik er bij kon zijn).
Tevens merk ik nu aan mijn zoon dat hij wordt beïnvloed om afstand van mij te nemen. Hij moet van haar uit zijn hoofd leren dat hij pappa niet meer zo vaak wil zien. Mag me niet knuffelen (zeker niet in haar bijzijn). Zij “verbiedt” mij om aanwezig te zijn bij een eerste gesprek op school ….. (gelukkig werkt school hier niet aan mee).
Concrete vraag: hoe kan ik haar nu dwingen toch iets van een regeling te treffen omtrent onze zoon, zonder dat dit “het spel der advocaten” wordt. Zij heeft ongetwijfeld recht op kosteloze rechtsbijstand (of haar vader betaalt dit). Mijn middelen zijn volledig in het oplossen van de financiële malaise gaan zitten en ik kan nergens op terugvallen. Ik kan zelfs niet terug vallen op gesponsorde advocatuur omdat ik te veel verdien. Echter het aankomende jaar gaan al mijn extra’s aan inkomen nog op aan aflossing schulden. Mediation weigert ze vooralsnog ook, iets dat ik toch eigenlijk ook nog niet kan betalen.
Advies gevraagd:ex weigert mee te werken aan ouderschapsplan
-
Oma Tobben
- Zeer gewaardeerde schrijver
- Berichten: 35
- Lid geworden op: 16 jun 2015, 11:26
Re: Advies gevraagd:ex weigert mee te werken aan ouderschaps
Hallo Chrizz,
Allereerst: welkom bij de club-waar-niemand-bij-zou-willen-horen.
Jouw ex, gesteund en opgehitst door haar vader, is duidelijk bezig met ouderverstoting. Ouderverstoting is kindermishandeling, maar denk nu niet dat er, daarom, iets aan gedaan kan worden, dat er wel een instantie is, die dit aan de kaak gaat stellen. Want dat is niet zo. Jeugdzorg en Kinderbescherming, waar je van zou denken, dat die er voor de kinderen zijn, maken de zaken eerder erger dan beter. Probeer verre te blijven van deze instanties!
Je hebt geen geld om naar een rechter te stappen, maar je ex kan dat wel. Ik ben bang dat een rechter, zodra je ex die stap neemt, al gauw de hele boel doorschuift naar de
Kinderbescherming, dus dan zit je er toch en kom je in de molen van mediators, Kinderen-in-de-knel therapie enz. Je zegt dat je ex niet wil meewerken, zelfs niet aan mediation voor een ouderschapsplan. Als ze dat echt volhoudt, kan niemand haar dwingen en ben je dus afhankelijk van de kruimels die zij zo goedgunstig is om je toe te werpen. Ondertussen gaat zij door je zoontje te hersenspoelen.
Dit is helemaal niet wat je wilde horen. Dat wilden wij een paar jaar geleden ook niet. Ons werd aangeraden te genieten van elke dag, omdat het leven zo mooi was. Nou, dat vonden we helemaal niet! De grond werd onder onze voeten weggemaaid, we raakten onze kleinzoon kwijt en ons vertrouwen in een rechtvaardige wereld was totaal weg.
Inmiddels zien we onze kleinzoon, inmiddels 11, af en toe als hij, steeds minder en korter, bij mijn zoon is, gehersenspoeld en wel...eerlijk gezegd, is het geen leuk, spontaan kind meer. Daar kan hij niets aan doen, hij is constant op zijn hoede, hij mag zich niet verspreken en iets 'verklappen'...dus zit hij liefst op zijn kamer en onttrekt zich aan huiselijk verkeer. Hij wil ook alleen komen als er uitstapjes gepland zijn.
Ons vertrouwen in rechtvaardigheid is, zo mogelijk, nog minder geworden. De hex krijgt van iedereen haar zin, al is het overduidelijk dat alle ellende door haar komt.
Alles negatief dus. Ik hoop dat anderen nog praktische tips hebben, er zijn hier op het forum een paar mensen met heel veel kennis van zaken. Toch heb ik ook nog een paar tips:
Als je zoon bij je is, creeer leuke herinneringen.
Vertel hem vaak en uitgebreid dat je van hem houdt en dat je blij bent dat hij er is.
Zeg nooit iets negatiefs over moeder en opa.
Leg een dossier aan van elke keer dat hij niet mag komen, hoewel was afgesproken van wel. Bij welke gelegenheden je niet aanwezig 'mocht' zijn enz..
Neem voortaan alle telefoongesprekken op. En ook gewone gesprekken, met ex, instanties...alles. Koop een klein dictafoontje, dat past met gemak in je borstzak. Zet de gesprekken op internet en houd bij wanneer het plaatsvond en wat er gezegd werd.
Begin een 'dagboek' voor je zoon, zodat hij, eventueel, later, als hij wil, kan lezen wat jullie samen deden en hoe je je best hebt gedaan om deel uit te maken van zijn leven.
Geloof mensen niet, als ze komen met dooddoeners als:Waar twee vechten, hebben twee schuld. Ouderverstoting wordt gedaan door een psychisch onstabiele (om het maar aardig te zeggen) ouder en de verstoten ouder is meestal juist een vriendelijke, rustige, redelijke ouder.
Google naar de stichting KOPS , zij hebben koffiebijeenkomsten van lotgenoten. Net als bij de Dwaze Vaders: samen weet je meer dan alleen.
Je bent, zoals je al ontdekt hebt, helaas niet de enige ouder die dit overkomt en Nederland moet snel tot het besef komen dat ouderverstoting een snel om zich heengrijpend kwaad is.
Heel veel sterkte.
Allereerst: welkom bij de club-waar-niemand-bij-zou-willen-horen.
Jouw ex, gesteund en opgehitst door haar vader, is duidelijk bezig met ouderverstoting. Ouderverstoting is kindermishandeling, maar denk nu niet dat er, daarom, iets aan gedaan kan worden, dat er wel een instantie is, die dit aan de kaak gaat stellen. Want dat is niet zo. Jeugdzorg en Kinderbescherming, waar je van zou denken, dat die er voor de kinderen zijn, maken de zaken eerder erger dan beter. Probeer verre te blijven van deze instanties!
Je hebt geen geld om naar een rechter te stappen, maar je ex kan dat wel. Ik ben bang dat een rechter, zodra je ex die stap neemt, al gauw de hele boel doorschuift naar de
Kinderbescherming, dus dan zit je er toch en kom je in de molen van mediators, Kinderen-in-de-knel therapie enz. Je zegt dat je ex niet wil meewerken, zelfs niet aan mediation voor een ouderschapsplan. Als ze dat echt volhoudt, kan niemand haar dwingen en ben je dus afhankelijk van de kruimels die zij zo goedgunstig is om je toe te werpen. Ondertussen gaat zij door je zoontje te hersenspoelen.
Dit is helemaal niet wat je wilde horen. Dat wilden wij een paar jaar geleden ook niet. Ons werd aangeraden te genieten van elke dag, omdat het leven zo mooi was. Nou, dat vonden we helemaal niet! De grond werd onder onze voeten weggemaaid, we raakten onze kleinzoon kwijt en ons vertrouwen in een rechtvaardige wereld was totaal weg.
Inmiddels zien we onze kleinzoon, inmiddels 11, af en toe als hij, steeds minder en korter, bij mijn zoon is, gehersenspoeld en wel...eerlijk gezegd, is het geen leuk, spontaan kind meer. Daar kan hij niets aan doen, hij is constant op zijn hoede, hij mag zich niet verspreken en iets 'verklappen'...dus zit hij liefst op zijn kamer en onttrekt zich aan huiselijk verkeer. Hij wil ook alleen komen als er uitstapjes gepland zijn.
Ons vertrouwen in rechtvaardigheid is, zo mogelijk, nog minder geworden. De hex krijgt van iedereen haar zin, al is het overduidelijk dat alle ellende door haar komt.
Alles negatief dus. Ik hoop dat anderen nog praktische tips hebben, er zijn hier op het forum een paar mensen met heel veel kennis van zaken. Toch heb ik ook nog een paar tips:
Als je zoon bij je is, creeer leuke herinneringen.
Vertel hem vaak en uitgebreid dat je van hem houdt en dat je blij bent dat hij er is.
Zeg nooit iets negatiefs over moeder en opa.
Leg een dossier aan van elke keer dat hij niet mag komen, hoewel was afgesproken van wel. Bij welke gelegenheden je niet aanwezig 'mocht' zijn enz..
Neem voortaan alle telefoongesprekken op. En ook gewone gesprekken, met ex, instanties...alles. Koop een klein dictafoontje, dat past met gemak in je borstzak. Zet de gesprekken op internet en houd bij wanneer het plaatsvond en wat er gezegd werd.
Begin een 'dagboek' voor je zoon, zodat hij, eventueel, later, als hij wil, kan lezen wat jullie samen deden en hoe je je best hebt gedaan om deel uit te maken van zijn leven.
Geloof mensen niet, als ze komen met dooddoeners als:Waar twee vechten, hebben twee schuld. Ouderverstoting wordt gedaan door een psychisch onstabiele (om het maar aardig te zeggen) ouder en de verstoten ouder is meestal juist een vriendelijke, rustige, redelijke ouder.
Google naar de stichting KOPS , zij hebben koffiebijeenkomsten van lotgenoten. Net als bij de Dwaze Vaders: samen weet je meer dan alleen.
Je bent, zoals je al ontdekt hebt, helaas niet de enige ouder die dit overkomt en Nederland moet snel tot het besef komen dat ouderverstoting een snel om zich heengrijpend kwaad is.
Heel veel sterkte.
Re: Advies gevraagd:ex weigert mee te werken aan ouderschaps
Ha Chrizz,
Zoals Oma Tobben als zegt, welkom bij de club waar je niet bij wilt horen.
Heftig verhaal.
Antwoord op je vraag: je kan haar op geen enkele manier dwingen een regeling te treffen anders dan via de rechter.
En in jouw geval: regel ZSM !!!! een goede advocaat. Voor familierecht is Wigman Sardjoe & van Weegberg advocaten uit Den Haag een aanrader. Zij zijn min of meer gespecialiseerd in moeilijke gevallen (en daar ben jij er zeker een van).
Qua financiën; m.i. kun je nog e.e.a. van je ex terugvorderen... Als dat zo is (waarschijnlijk) heb je zelfs na aftrek van advocaatkosten meer over dan je nu hebt.
Failliet verklaren gaat echt niet zomaar, en als je die uitspraak over (opzettelijk) failliet verklaren op papier/mail hebt kun je zelfs spreken van naast opzet ook chantage. Daar zou ik dan ook direct aangifte van doen.
Je weet van wanten, geen medelijden hebben met die heks!
NB Ik begrijp je aversie van 'het spel der advocaten'; dat heb ik zelf ook bijna een jaar volgehouden: Niet goed voor de relatie met moeder (als ouders) en dus niet goed voor het kind. Helemaal waar, maar je hebt er werkelijk niets aan zolang zij dan ook niet inziet. En dat gaat dus niet (meer) gebeuren. Bespaar je die illusie. Bovendien veel verstoorder kan de relatie ook niet meer worden..
Wat wel nog kan gebeuren, is dat je zoon zo gehersenspoeld wordt (kindermishandeling!) dat hij zelf straks niet meer wil. Wellicht dat hij dan alsnog terugkomt wanneer hij ouder is, maar ik zou er niet op gokken.
Inmiddels ligt via bovengenoemd kantoor mijn verzoekschrift sinds een paar weken bij haar advocaat. Dat had ze niet verwacht en het sloeg dan ook in als een bom. Binnen een dag (!) merkte ik een aanmerkelijke verandering in haar / ex bereidheid tot communicatie, informatie etc. Mijn kinderen zie ik er nog niet vaker door, ze zegt nog steeds belachelijke dingen aangaande het vaderschap (en is zo dom dit ook schriftelijk te doen), maar ze neemt tenminste mijn woorden t.a.v de kinderen in overweging... een lichtpuntje is er. Een sprankje hoop dat we er alsnog op een voor de kinderen goede wijze uit gaan komen, zij het via de rechter, en zij zoals het hoort van beide ouders kunnen en mogen genieten!
Zoals Oma Tobben als zegt, welkom bij de club waar je niet bij wilt horen.
Heftig verhaal.
Antwoord op je vraag: je kan haar op geen enkele manier dwingen een regeling te treffen anders dan via de rechter.
En in jouw geval: regel ZSM !!!! een goede advocaat. Voor familierecht is Wigman Sardjoe & van Weegberg advocaten uit Den Haag een aanrader. Zij zijn min of meer gespecialiseerd in moeilijke gevallen (en daar ben jij er zeker een van).
Qua financiën; m.i. kun je nog e.e.a. van je ex terugvorderen... Als dat zo is (waarschijnlijk) heb je zelfs na aftrek van advocaatkosten meer over dan je nu hebt.
Failliet verklaren gaat echt niet zomaar, en als je die uitspraak over (opzettelijk) failliet verklaren op papier/mail hebt kun je zelfs spreken van naast opzet ook chantage. Daar zou ik dan ook direct aangifte van doen.
Je weet van wanten, geen medelijden hebben met die heks!
NB Ik begrijp je aversie van 'het spel der advocaten'; dat heb ik zelf ook bijna een jaar volgehouden: Niet goed voor de relatie met moeder (als ouders) en dus niet goed voor het kind. Helemaal waar, maar je hebt er werkelijk niets aan zolang zij dan ook niet inziet. En dat gaat dus niet (meer) gebeuren. Bespaar je die illusie. Bovendien veel verstoorder kan de relatie ook niet meer worden..
Wat wel nog kan gebeuren, is dat je zoon zo gehersenspoeld wordt (kindermishandeling!) dat hij zelf straks niet meer wil. Wellicht dat hij dan alsnog terugkomt wanneer hij ouder is, maar ik zou er niet op gokken.
Inmiddels ligt via bovengenoemd kantoor mijn verzoekschrift sinds een paar weken bij haar advocaat. Dat had ze niet verwacht en het sloeg dan ook in als een bom. Binnen een dag (!) merkte ik een aanmerkelijke verandering in haar / ex bereidheid tot communicatie, informatie etc. Mijn kinderen zie ik er nog niet vaker door, ze zegt nog steeds belachelijke dingen aangaande het vaderschap (en is zo dom dit ook schriftelijk te doen), maar ze neemt tenminste mijn woorden t.a.v de kinderen in overweging... een lichtpuntje is er. Een sprankje hoop dat we er alsnog op een voor de kinderen goede wijze uit gaan komen, zij het via de rechter, en zij zoals het hoort van beide ouders kunnen en mogen genieten!
-
Oma Tobben
- Zeer gewaardeerde schrijver
- Berichten: 35
- Lid geworden op: 16 jun 2015, 11:26
Re: Advies gevraagd:ex weigert mee te werken aan ouderschaps
Sorry...ik zie nu pas dat ik schreef: zet je gesprekken op intetnet. Ik bedoelde natuurlijk: op je computer.
Re: Advies gevraagd:ex weigert mee te werken aan ouderschaps
Je vraagt hoe je haar tot een regeling kunt dwingen zonder advocaten. Welke ervaring iedere forumbezoeker ook heeft, of een ding zullen ze het eens zijn:
In Nederland hebben we rechters om dit soort knopen door te hakken. Daar vallen spaanders bij, maar een regeling komt er dan.
Helaas kan dat niet zonder advocaat, maar ook ern advocaat kan hier toegevvoegde waarde hebben. Al is het alleen dat jouw ex gaat inzien dat ze dingen doet die niet kunnen.
Verder het advies om jullie financiele scheiding altijd los te zien van de regelingen rondom het kind. Dat is soms moeilijk, maar trap niet in die valkuil.
Een goede advocaat kan je veel ellende besparen, maar zelfs die kunnen geen wonderen verrichten. Veel hangt af van hoe haar advocaat jouw ex kan bewegen te communiceren en tot een oplossing te komen. Wil je geld besparen, dan zo snel mogelijk een verzoekschrift.
Succes.
In Nederland hebben we rechters om dit soort knopen door te hakken. Daar vallen spaanders bij, maar een regeling komt er dan.
Helaas kan dat niet zonder advocaat, maar ook ern advocaat kan hier toegevvoegde waarde hebben. Al is het alleen dat jouw ex gaat inzien dat ze dingen doet die niet kunnen.
Verder het advies om jullie financiele scheiding altijd los te zien van de regelingen rondom het kind. Dat is soms moeilijk, maar trap niet in die valkuil.
Een goede advocaat kan je veel ellende besparen, maar zelfs die kunnen geen wonderen verrichten. Veel hangt af van hoe haar advocaat jouw ex kan bewegen te communiceren en tot een oplossing te komen. Wil je geld besparen, dan zo snel mogelijk een verzoekschrift.
Succes.