Omgang voordat omgangsregeling tot stand komt

[Zus]

Weer een adviesvraagje: hoe de omgang te regelen voordat er een omgangsregeling tot stand komt? In principe hebben beide ouders (beide gezag) recht op contact met de kinderen, maar wat nu als de ene ouder dit frustreert en minimaal contact met de andere ouder toelaat? In principe is dit ook onttrekking aan ouderlijk gezag, toch?

Hoever moet/kun je gaan om toch contact te hebben met de kinderen in deze fase? Ook in het licht van de verdere procedure? Er zal een voorlopige voorziening komen: wat te doen voordat die uitspraak is, en wat kun je beter niet doen?

Een beetje abstract omschreven vanwege herkenbaarheid, maar ik hoop dat de vraag duidelijk is.

[Onmacht]

Weer een adviesvraagje: hoe de omgang te regelen voordat er een omgangsregeling tot stand komt?

Schriftelijk dwz op papier ondertekend of per email met bevestiging van beiden.

In principe hebben beide ouders (beide gezag) recht op contact met de kinderen, maar wat nu als de ene ouder dit frustreert en minimaal contact met de andere ouder toelaat? In principe is dit ook onttrekking aan ouderlijk gezag, toch?

In theorie, ja. In praktijk: zonder schriftelijke afspraken ben je sowieso nergens wanneer je aangifte wilt doen. En dan nóg nemen veel bureaus - totaal onterecht - enkel aangifte op indien sprake is van een gerechtelijke beschikking. Blijven aandringen of tenminste een melding maken (meerdere meldingen kunnen uiteindelijk opgenomen worden in aangifte). Handleidingen voor aangifte (art. 276 Sr.) zijn op internet te vinden.

Hoever moet/kun je gaan om toch contact te hebben met de kinderen in deze fase? Ook in het licht van de verdere procedure? Er zal een voorlopige voorziening komen: wat te doen voordat die uitspraak is, en wat kun je beter niet doen?

Indien vader nog op oude woonadres woont (en dus hoofdverblijf heeft) en moeder niet, kun je - wederom in theorie - heel ver gaan. Echter niet aan te raden. De praktijk leert dat indien moeders moord en brand schreeuwen wegens onttrekking het kind zonder pardon wordt meegesleurd terwijl vader het nakijken heeft bij onttrekking door moeder.

Kortom sprake van willekeur en oppassen dus.

[bliep]

Beter nu hulp zoeken via maatschappelijk werk oid, over een tijd is het misschien een gemiste kans. Vertel je verhaal en zorgen. (niet verwijtend en negatief over je ex praten) Je geeft daarmee ook aan dat je naar een oplossing zoekt en er voor open staat. De open brief die je kan downloaden op de site van Villa Pinedo deed bij mijn ex wonderen. Een echte aanrader.

Tijdelijke voorzieningen worden in de praktijk meestal definitief. Als er een tijdelijke voorziening is getroffen geeft dit macht aan de ouder waar de kinderen het meest verblijven. Hij of zij hoeft immers enkel de illusie van een strijd hoog te houden, communicatie af te wijzen en vervolgens zegt de Rvdk/BJZ: ouders kunnen niet communiceren terwijl er in de praktijk meestal maar 1 ouder is die niet wil communiceren.

[Onmacht]

De open brief die je kan downloaden op de site van Villa Pinedo deed bij mijn ex wonderen. Een echte aanrader.

Dacht ook dat dat een eyeopener zou zijn voor ex, zeker omdat haar advocaat deze stichting zegt te ondersteunen... Binnenkort gaat er een mail/brief naar de oprichter om duidelijke te maken dat deze advocaat allesbehalve de doelstellingen van de stichtingen bepleit.

Tijdelijke voorzieningen worden in de praktijk meestal definitief. Als er een tijdelijke voorziening is getroffen geeft dit macht aan de ouder waar de kinderen het meest verblijven. Hij of zij hoeft immers enkel de illusie van een strijd hoog te houden, communicatie af te wijzen en vervolgens zegt de Rvdk/BJZ: ouders kunnen niet communiceren terwijl er in de praktijk meestal maar 1 ouder is die niet wil communiceren.

Die ene ouder (of advocaat) die niet wíl (of mag, van advocaat) communiceren bedient zich meestal ook van allerlei verzinsels en leugens. Prik er in een paar een gaatje en RvdK/BjZ en rechter weten redelijk hoe het zit (al is het maar onder druk van dalende budgetten en een toenemend aantal vechtscheidingen, selectie vind nu iig in de grotere steden wel degelijk aan de poort plaats. zo is mijn ervaring...) En indien niet dan nog, wij goedwillende vaders (dwaas gemaakt door moeder) zouden moeten kappen met negatief denken en dat alles en iedereen tégen ons is. Het is zeker waar dat moeders een voordeel hebben, maar ik merk meer en meer dat de wal het schip aan het keren is. dus man up!

[ll2014]

En indien niet dan nog, wij goedwillende vaders (dwaas gemaakt door moeder) zouden moeten kappen met negatief denken en dat alles en iedereen tégen ons is. Het is zeker waar dat moeders een voordeel hebben, maar ik merk meer en meer dat de wal het schip aan het keren is. dus man up!

Misschien moeten we niet direct negatief denken, maar ik vind toch dat een waarschuwing wel op zijn plaats is.
Helaas zijn er ook nog steeds rechters die vrijwel blindelings de eisen van de moeder honoreren en waar je eigenlijk al tijdens de zitting merkt dat er al voor de zitting een besluit is genomen in het voordeel van de moeder.
Ik had dus ook zo'n troela als rechter, en er was dus een (kostbare) beroepszaak nodig om een goede uitspraak te krijgen.
Voordeel van een beroepszaak is dat er 3 rechters zijn, die hun vak ook veel serieuzer nemen. Je kunt dat tijdens de zitting al goed merken, er worden inhoudelijk veel betere vragen gesteld om de situatie goed te kunnen inschatten.
In mijn geval gaven de wensen van mijn zoon dan ook uiteindelijk de doorslag, terwijl de troela die de zaak in eerste instantie heeft behandeld, zich er niets van aan trok en zelfs niet meer heeft genoemd bij de uitspraak of tijdens de zitting.

Dus misschien geen reden om altijd negatief te denken, maar houd er ook rekening mee dat zelfs als jij denkt dat alles in jouw voordeel lijkt te zijn er helaas nog steeds bevooroordeelde rechters zijn, vooral op het lagere niveau, de gewone rechtbank dus...

[bliep]

Citaat:
Tijdelijke voorzieningen worden in de praktijk meestal definitief. Als er een tijdelijke voorziening is getroffen geeft dit macht aan de ouder waar de kinderen het meest verblijven. Hij of zij hoeft immers enkel de illusie van een strijd hoog te houden, communicatie af te wijzen en vervolgens zegt de Rvdk/BJZ: ouders kunnen niet communiceren terwijl er in de praktijk meestal maar 1 ouder is die niet wil communiceren.

Die ene ouder (of advocaat) die niet wíl (of mag, van advocaat) communiceren bedient zich meestal ook van allerlei verzinsels en leugens. Prik er in een paar een gaatje en RvdK/BjZ en rechter weten redelijk hoe het zit (al is het maar onder druk van dalende budgetten en een toenemend aantal vechtscheidingen, selectie vind nu iig in de grotere steden wel degelijk aan de poort plaats. zo is mijn ervaring...) En indien niet dan nog, wij goedwillende vaders (dwaas gemaakt door moeder) zouden moeten kappen met negatief denken en dat alles en iedereen tégen ons is. Het is zeker waar dat moeders een voordeel hebben, maar ik merk meer en meer dat de wal het schip aan het keren is. dus man up!

Mijn situatie ligt denk wat anders. Ik had een co-ouderschap. Mijn ex had zonder tussenkomst van BJZ of Rvdk de weg naar de rechter bewandeld. Helaas is mijn ex ook na het indienen van haar verzoekschrift ook de omgang gaan frustreren. De leugens in het verzoekschrift zijn volledig onderuit gehaald middels het verweerschrift, wat niet eens zo moeilijk was door simpelweg de feiten in te brengen. Hierop is toch een tijdelijke voorziening uitgesproken ondanks mijn gemaakte bezwaren dat tijdelijk, definitief wordt. En je hoeft denk niet te raden wie de omgangsregeling kreeg. De kinderen waren immers al meer bij moeder vanwege de omgangsfrustratie.

Sinds de uitspraak is ex in alle staten, doet overal ineens nog moeilijker over, ligt op alle wonden zout, houd de communicatie af en ga zo maar door. En tegen BJZ en Rvdk beweert ze dat het ineens heel goed gaat met de kinderen sinds ze meer bij haar verblijven en dat er meer rust en duidelijkheid is terwijl de werkelijkheid precies (en feitelijk aantoonbaar) andersom is. De Raad en BJZ nemen dit helaas klakkeloos over in het Raadrapport. Op mijn kritische vraag hoe Rvdk dan heeft bepaald dat het beter gaat met de kinderen zonder een referentie hoe het met de kinderen ging tijdens het co-ouderschap, en hoe het in het belang van de kinderen kan zijn om de hoofdverblijfplaats aan te passen, komt geen antwoord. Het werd ook stil tijdens het adviesgesprek vanwege mijn opmerking tijdelijk wordt definitief.

Gelukkig hebben mijn opmerkingen de Raad toch wakker geschud want kort na het advies gesprek kreeg ik een telefoontje dat ze het advies gaan herzien.

Het schip is misschien aan het keren maar een gewaarschuwd mens telt voor twee.

[ll2014]

Het schip is misschien aan het keren maar een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Dat is ook precies mijn punt, het is zeker nog te vroeg om maar blindelings te vertrouwen in de onpartijdigheid van betrokken partijen.

[bliep]

@ Zus.

De Rvdk kan je grote vriend zijn als het om omgang gaat. Informeer eens vrijblijvend bij ze wat je kan doen om tot een goede oplossing te komen.

Zelf heb ik mijn kinderen onder toezicht laten stellen middels de rechter. Je ouderlijk gezag wordt weliswaar beperkt maar mijn kids zijn nog jong en er hoefden geen grote beslissingen gemaakt te worden. Je krijgt dan een voogd toegewezen die als regisseur kan dienen in eventuele verplichte hulpverlening.

[Voiceless]

Als er geen omgangsregeling is en de ex werkt niet mee, dan simpel een verzoek indienen bij de rechtbank. Je zou ook eerst mediation kunnen voorstellen.

En is de tussentijd gewoon afwachten en proberen op een normale manier afspraken te maken. Dat lukt niet, maar dan heb je wat in handen.

Afwachten kost onnodig tijd, en de raad of bjz inschakelen brengt je van de regen in de drup.

In het algemeen, geduld hebben zonder af te wachten.