Twee jaar na dato een laatste post over de afloop van deze zaak. Op 1 oktober 2012 heeft de zaak bij de kinderrechter gediend. Mijn ex was aanwezig, mijn zoon niet omdat hij mijn ex had gemachtigd. De kinderrechter leek sterk op de hand van mijn ex en zoon te zijn en ik dreigde flink aan het kortste eind te gaan trekken. Daarom heeft mijn advocaat een time out gevraagd voor overleg met de tegenpartij op de gang, om te zien of er onderling uit te komen was. De rechter juichte dat toe, want dat is wat hij het liefst wil.
Wij met z'n vieren de gang op. En daarna ontstond een soort loven en bieden spel, ordinaire koehandel waar inhoudelijke argumenten geen enkele rol speelden. Uiteindelijk zijn we uitgekomen op 325 euro per maand onderhoudsbijdrage, en daarnaast uitbetaling van de woekerpolis in maandelijkse termijnen gedurende 3 jaar tot mijn zoon 21 is. Ik kon ermee leven. Maar kwam wel met een knoop in mijn maag thuis van de hele toestand.
Inmiddels is een volgend topic ontstaan: blijf ik mijn zoon wel of niet een ouderbijdrage voor zijn studie betalen nadat hij over een jaar 21 is geworden? Verplicht ben ik het niet, maar moreel zal er ongetwijfeld druk op de ketel gezet gaan worden. Daarover ga ik een nieuwe post plaatsen en ben benieuwd naar jullie reacties.
