Teveel KA, geen kleding, geen rechten?

[Mia]

Beste allemaal,

Ik heb me bij dit forum aangemeld omdat ik als vrouw aan de mannelijke ex kinderalimentatie betaal en met deze regeling veel onrecht ervaar. Ex heeft een bovenmodaal inkomen, ik verdien als vrouw echter iets meer en door een verslechterde verstandhouding heeft de ex van alles via de rechter afgedwongen. Lang en vervelend verhaal maar als meerverdienende ben je in NL goed de pineut heb ik wel geleerd. Gelukkig hebben we wel een goede omgangsregeling tav onze dochter die de helft van de tijd bij mij verblijft en andere helft bij mijn ex (week op week af). Tevens gaan we hier wederzijds flexibel mee om wat ik als zeer positief ervaar.

De kinderalimentatieregeling zorgt echter voor vervelende problemen. Vóór deze regeling hadden we op mijn initiatief een gezamenlijke rekening waar ieder naar rato een bedrag op stortte en waar alles voor onze dochter van werd betaald. Ook kleding en er was nooit ergens discussie over. Mediation is destijds helaas op niks uitgelopen en ex heeft vervolgens via de rechter afgedwongen dat onze dochter bij mij werd uitgeschreven en dat hij kinderalimentatie ging ontvangen. Hij heeft zelfs met zijn bovenmodale inkomen partneralimentatie geëist maar dat laatste is gelukkig niet door gegaan. Mijn advocaat heeft destijds benadrukt dat alle kinderkosten vanaf nu op rekening van de ex komen en dat hij ook verantwoordelijk is voor de aanschaf van kleding wanneer onze dochter bij mij verblijft.

Mijn ex is iemand die tot zijn 37e nooit op zich zelf heeft gewoond, fysiek en verbaal geweld gebruikt wanneer hij boos is en niet echt goed met geld om kan gaan. Alleen al om die reden ben ik perplex over dat de Nederlandse wet alleen naar financiële regelingen kijkt bij echtscheiding en niet naar de omstandigheden. Ik heb ondertussen 10 maanden KA betaald en heb het allemaal even aangezien. Op school en bij de BSO wordt ik als moeder echter regelmatig aangesproken op achterstallige betalingen en kleding die te klein is. Mijn dochter wordt idd bij mij afgeleverd met een zomerjas (die ik zelf heb gekocht) in de winter en te kleine schoenen die knellen. Bovenop de KA heb ik maar nog nieuwe schoenen en een jas gekocht (en nog heel wat meer dan dat). Ondertussen is onze dochter uit haar maatje aan het groeien en dient er nieuwe kleding te komen. Ik heb mijn ex gewezen op dat ik aangesproken wordt op diverse zaken en of hij daar rekening mee wil houden. Zo ook dat ze nieuwe kleding bij mij nodig heeft. De ex heeft echter letterlijk laten weten dat hij niet van plan is om dat aan te schaffen.

Ondertussen heb ik contact gehad met een andere advocaat, het Nibud en het LBIO. Uit die contacten blijkt 1) Ik betaal te veel KA, er is een rekenfout gemaakt. Om dat recht te zetten mag ik opnieuw naar de rechter wat mij veel geld kost en wat ik nu even niet heb. 2) Zowel de advocaat als het Nibud bevestigen dat de kosten voor kleding gedekt dienen te zijn binnen de KA en mijn ex daar aan dient te voldoen 3) Als betalende heb ik geen enkele rechten en ik moet ook niet proberen iets van de KA in te houden als ik er met mijn ex niet uit kom.

Het is al met al een zeer frustrerende regeling waar zowel kind als ouder last van hebben. Ik hoor graag tips en ervaringen van andere vaders (en wellicht ook moeders) die hier ook tegen aan lopen en mogelijk tot een oplossing zijn gekomen. Tevens zou het mooi zijn als de overheid er voor zou kunnen zorgen dat de alimentatiebetaler een wat sterkere positie zou krijgen. Wat ik allemaal lees en hoor over hoe dit er aan toe gaat is in deze tijd te triest voor woorden en ik zou graag zien dat er iets gaat veranderen. Iets waar ik overigens graag aan bijdraag want ik heb er nogal last van.

[ll2014]

Ondertussen heb ik contact gehad met een andere advocaat, het Nibud en het LBIO. Uit die contacten blijkt 1) Ik betaal te veel KA, er is een rekenfout gemaakt. Om dat recht te zetten mag ik opnieuw naar de rechter wat mij veel geld kost en wat ik nu even niet heb. 2) Zowel de advocaat als het Nibud bevestigen dat de kosten voor kleding gedekt dienen te zijn binnen de KA en mijn ex daar aan dient te voldoen 3) Als betalende heb ik geen enkele rechten en ik moet ook niet proberen iets van de KA in te houden als ik er met mijn ex niet uit kom.

Helaas is dat wel ongeveer waar het op neer komt, gek genoeg worden rekenfouten vrijwel altijd in het nadeel van de meestverdienende gemaakt. Mijn ex heeft weinig draagkracht en daarom moet ik de gehele behoefte betalen, dus ook tijdens de omgangsregeling bij mijn ex. Volgens mij staat in de richtlijnen dat ook de partij met weinig of geen draagkracht minimaal iets betaalt...
Toen we nog een co-ouderschapsregeling hadden en ik dus al de volledige behoefte betaalde aan mijn ex, vond zij het ook heel normaal dat ik ook de kleding betaalde als hij bij mij was, sterker nog een nieuwe fiets en schoolkosten moest ik ook gewoon betalen. Gek genoeg kan je er helemaal niets aan doen, zodra je met KA gaat verreken staat LBIO op de stoep en vertelt je wel dat het dan misschien wel reeel is wat je wilt, maar niet mag. Zelfs na een uitspraak van de rechter dat ik veel te veel heb betaald, kan ik het praktisch gesproken gewoon vergeten om dat geld terug te krijgen, LBIO verwijst in zo'n geval onmiddellijk naar een advocaat waar je dat maar moet gaan regelen.

Aangezien je co-ouderschap op zich blijkbaar wel soepel verloopt, en je gezien je eigen opmerkingen een heel behoorlijk inkomen hebt, denk ik dat je je er het beste bij neer kunt leggen, hoe onrechtvaardig het ook is. Helaas zijn gelijk hebben en gelijk krijgen twee verschillende zaken.

[kiekiek]

Mijn advocaat heeft destijds benadrukt dat alle kinderkosten vanaf nu op rekening van de ex komen.

Als de advokaat dat heeft benadrukt dan wordt het tijd dat daar werk van wordt gemaakt, dan pas heb je duidelijkheid van de rechtbank. Houdt de advokaat verdere stappen af of wordt alles op een onduidelijke lange baan geschoven, dan kan je je afvragen of je wel een winnende zaak hebt of wordt het tijd voor een andere, meer doortastende advokaat die wel met je mee wil en kan denken. Wellicht een advokaat die gelijk een eerlijke inschatting maakt of je zaak wel of niet haalbaar is of dat een middenweg haalbaar is.

Verder lees ik wat zaken uit het verleden. Die zijn voor nu en voor de toekomst niet meer relevant, stel een doel voor jezelf, maak vervolgens een plan samen met een advokaat en richt je alleen daar nog maar op, doelen stellen en resultaat halen.

Overigens is het niet uit te sluiten dat de rechtbank een fout heeft gemaakt en het vervelende en onrechtvaardige is dat jij weer geconfronteerd wordt voor de kosten en moeite om e.e.a. gecorrigeerd te krijgen.

[Mia]

Il2014 en kiekiek, bedankt voor jullie reacties. Het is met name het stuk rechtvaardigheid wat bij nog het meeste speelt en wat mij enorm veel moeite kost om me daar bjj neer te leggen. Mijn eigen rechtvaardigheidsgevoel is erg groot en ik zou zelf een geweten hebben als ik een ander zou benadelen. Helaas heeft niet iedereen daar "last" van.

Aangezien je co-ouderschap op zich blijkbaar wel soepel verloopt, en je gezien je eigen opmerkingen een heel behoorlijk inkomen hebt, denk ik dat je je er het beste bij neer kunt leggen, hoe onrechtvaardig het ook is. Helaas zijn gelijk hebben en gelijk krijgen twee verschillende zaken.

Een behoorlijk inkomen heb je helaas weinig aan met hele hoge lasten. Ik heb mijn ex moeten uitkopen uit mijn eigen woning (al in bezit voor de relatie) en heb vervolgens te maken gekregen met de nieuwe en strengere hypotheekregels waardoor mijn lasten zijn gestegen. Daarnaast heb ik geld moeten lenen om alle de echtscheidingskosten te dekken. Mijn voordeel is dat ik goed met geld om kan gaan en erg sober leef. Om wat geld over te houden is zelfs de auto de deur uit gegaan en is mijn vriend bij me komen wonen zodat de vaste lasten kunnen worden gedeeld. Ik heb maw niks meer en kan niet eens een advocaat betalen om een fout recht te zetten. Ondertussen ontvangt mijn ex ook de volledige kinderbijslag en de toeslagen van de overheid (ja, wordt minder, weet ik) waardoor hij netto per maand meer te besteden heeft dan ik. Ook hij heeft een behoorlijk inkomen (boven modaal). Het is dan ook zeer moeilijk om me hier bij neer te leggen al wil ik het voor mijn eigen rust erg graag. Het blijft toch elke keer weer opspelen ook al kan ik alle eindjes nog steeds aan elkaar knopen.

Overigens is het niet uit te sluiten dat de rechtbank een fout heeft gemaakt en het vervelende en onrechtvaardige is dat jij weer geconfronteerd wordt voor de kosten en moeite om e.e.a. gecorrigeerd te krijgen.

De hoogte van de KA is uiteindelijk niet via de rechtbank gegaan. We zijn wel bij de rechter geweest maar de enige uitspraak die er is gemaakt is dat we nog een poging moesten doen om er met de advocaten uit te komen. Dat is "onder druk" gelukt. Om te voorkomen dat ik ook nog eens partneralimentatie moest betalen heb ik op advies van mijn advocaat erg veel weg geven. Met de partneralimentatie er bij was ik anders elke maand negatief uit gekomen, mijn advocaat heeft dat ook gezien en ik heb geen onnodige maandlasten zoals huisdieren, een auto of dure abonnementen en contributies etc. En een hypotheek die gewoon binnen mijn salaris past. Ik ben onlangs bij een andere advocaat langs geweest en daar is door een herberekening bevestigd dat ik inderdaad teveel KA betaal. Lang en vervelend verhaal maar de advocaat van de tegenpartij heeft alles zeer goed naar zichzelf toegerekend en mijn advocaat heeft daar weinig mee gedaan. Wellicht ook om onder de partneralimentatie uit te komen en volgens haar was ik op lange termijn beter af.

Ben ondertussen wel gaan nadenken want als de hoogte van de KA niet door de rechtbank is vastgesteld maar in "onderling overleg" heeft het LBIO daar dan nog steeds mee te maken? En is de rechtbank dan wel de juiste partij om verlaging aan te vragen? Iemand die precies weet hoe dat zit? Even ter info, ik heb zelf jaren op mijn tenen gelopen (zowel werk als privé) wat dit jaar heeft geresulteerd in een burn-out van een half jaar. Ben ondertussen mijn kracht weer aan het hervinden en begin dan ook nu pas in te zien dat bepaalde zaken niet helemaal eerlijk zijn gegaan... Vandaar even deze strijdvaardigheid.

[ll2014]

Ben ondertussen wel gaan nadenken want als de hoogte van de KA niet door de rechtbank is vastgesteld maar in "onderling overleg" heeft het LBIO daar dan nog steeds mee te maken? En is de rechtbank dan wel de juiste partij om verlaging aan te vragen? Iemand die precies weet hoe dat zit? Even ter info, ik heb zelf jaren op mijn tenen gelopen (zowel werk als privé) wat dit jaar heeft geresulteerd in een burn-out van een half jaar. Ben ondertussen mijn kracht weer aan het hervinden en begin dan ook nu pas in te zien dat bepaalde zaken niet helemaal eerlijk zijn gegaan... Vandaar even deze strijdvaardigheid.

LBIO incasseert alleen als de alimentatie door de rechter is vastgesteld, zie http://www.lbio.nl/alimentatie/recht-op-alimentatie
Wat dat betreft zou je misschien ook gewoon zelf de alimentatie kunnen verlagen, als je ex het daar niet mee eens is kan hij naar de rechter stappen, en als het klopt dat de alimentatie nu te hoog is, zou dat niet echt slim zijn. Let er ook op dat vanaf 1-1-2015 de aftrekbaarheid van alimentatie vervalt en dat dat ook het berekende bedrag mogelijk lager laat uitvallen door geringere draagkracht.
Het gevoel van op je tenen lopen ken ik, er zijn van die momenten dat alles tegen lijkt te zitten en soms lijkt het een eindeloos gevecht.
Ik heb voor mezelf bepaald dat de wensen van mijn zoon het belangrijkste zijn en daar is nu zo goed mogelijk aan voldaan en dan neem ik in ieder geval voorlopig de oneerlijke financiële situatie maar even voor lief. Mijn ex heeft via haar advocaat gedreigd een maatregel tot bescherming aan te vragen voor mijn zoon als ik doorga met financieel mijn gelijk proberen te krijgen, ook zo'n voorbeeld van dat niet iedereen "last" heeft van zijn geweten.
Ik snap echt niet dat een moeder haar eigen financiële gewin kan laten prevaleren boven het belang van haar eigen zoon.

[kiekiek]

De hoogte van de KA is uiteindelijk niet via de rechtbank gegaan.

Helder, maar dan betaal je dus alles teveel, omdat er niet eens een beschikking is.

Per direkt de KA stopzetten, om de andere partij te dwingen om tot onderhandeling over te gaan. Het door jou teveel betaalde kunnen je uiteraard laten meewegen in het uiteindelijke bedrag.

En nu wel per beschikking laten vastleggen.

[Istar]

Vraagje, hoe heeft jouw ex het voor elkaar gekregen om kind bij hem ingeschreven te krijgen? Hier blijkt dat echt onmogelijk. Alle hulpverleners en Raadsmedewerkers vinden ons een uitstekende partij en hebben bij moeder vooral heel veel zorgen.. maar toch moet moeder een stuk of 26 kansen krijgen om verbetering te laten zien, keer en keer opnieuw.

Vwb je vraag, als je geen beschikking hebt zou dat erg in je voordeel kunnen zijn idd. Je geeft aan dat je ex ook gewoon werkt, weet je zijn inkomen ongeveer? Op het moment dat hij (met inwonend kind) meer dan 36.000 euro bruto per jaar verdiend dan heeft hij namelijk ook geen recht op een advocaat met toevoeging. Dan is de gang naar de rechter dus niet alleen voor jou, maar zeker ook voor hem een hele dure. Dan hebben jullie er beide baat bij om er onderling uit te komen. Ex krijgt ook kinderbijslag voor jullie kind, vanaf 1-1 wordt die ook van de behoefte afgetrokken zoals ik het begrepen heb. Dus laat die ook verrekenen met het bedrag dat jij hem eventueel nog verschuldigd bent aan KA.

Overigens vind ik het sowieso van de zotte dat als je beide gewoon een goed inkomen hebt en co ouderschap hebt dat de 1 de ander nog KA moet gaan betalen. Je hebt dan toch allebei je kosten en ook voldoende draagkracht voor die week dat kind bij jou is. Anders zou ik gewoon minder uren gaan werken zodat jouw inkomen ook minder wordt op dat moment, mocht het tot een rechtzaak komen.

[Istar]

Mediation is destijds helaas op niks uitgelopen en ex heeft vervolgens via de rechter afgedwongen dat onze dochter bij mij werd uitgeschreven en dat hij kinderalimentatie ging ontvangen.

Wat heeft de rechter dan bepaald? Alleen waar het hoofdverblijf van kind is? Of ook dat er kinderalimenatie door jou betaald moet worden maar geen hoogte?