Het ezeltje dat bedolven werd onder vuil(spuiterij)

[EDA]

Op een dag viel het ezeltje van een boer in een diepe put.
Het dier schreeuwde, uren na elkaar, van pure angst.

Uiteindelijk besloot de boer om de put te dichten: het ezeltje was toch al oud …
Het loonde de moeite niet meer, om hem er uit te halen …

De boer nodigde zijn buren uit om hem te helpen met de klus.
Ze pakten allemaal een schop en begonnen te scheppen.

Meteen realiseerde het ezeltje zich wat er gebeurde en schreeuwde hartverscheurend !
En na een tijdje werd het helemaal stil.

Niemand hoorde nog iets.

Een hoop scheppen vuil later, keek de boer in de put.
En was compleet verrast met wat hij zag !

Met elke schep vuil, die de rug van het ezeltje raakte, deed deze iets geweldigs:
Hij schudde het vuil van zijn rug en deed een stapje omhoog.

De buren gingen door met scheppen.

Elke keer schudde het ezeltje alles van zich af en deed een stapje omhoog.

En opeens stapte hij , tot ieders verbazing, over de rand van de put en wandelde vervolgens vrolijk weg.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Het leven zal regelmatig vuil over je heen gooien.

De kunst, om uit de put te geraken, is:

Steeds alle vuil van je rug schudden en telkens een stapje omhoog doen