Problemen rondom het ouderschapsplan
Geplaatst: 05 mar 2013, 05:20
Van: http://www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=6750
Het verplicht opstellen van een ouderschapsplan nadat ouders uit elkaar zijn gegaan, levert in veel juridische procedures problemen op. Rechters gaan daar verschillend mee om.
Ouders die uit elkaar gaan en samen het gezag hebben over hun minderjarige kinder(en) zijn verplicht om een ouderschapsplan op te stellen. Dit geldt zowel bij uiteengaan na samenwonen, ontbinding van een geregistreerd partnerschap als echtscheiding. In het ouderschapsplan staan de afspraken over de verdeling van de zorg, opvoedingsstaken, omgang, informatie-uitwisseling en kinderalimentatie.
Rechter beslist
Onenigheid tussen ouders over de afspraken in het ouderschapsplan leidt er vaak toe dat de rechter de knoop moet doorhakken. Oorspronkelijk was het echter de bedoeling dat in geval van een echtscheiding een rechtbank deze niet zou uitspreken zolang ouders niet een ouderschapsplan zouden overleggen. Uit de praktijk blijkt dat rechters hier verschillend mee omgaan.
Zo zal de ene rechtbank zelf een ouderschapsplan opstellen als ouders er niet uitkomen, terwijl de andere rechtbank de ouders weer terug naar de onderhandelingstafel stuurt. Soms worden de ouders doorverwezen naar Bureau Jeugdzorg in een poging om daar tot overeenstemming te komen.
Naar de notaris
Niet in alle gevallen hoef je naar de rechter om je ouderschapsplan vast te laten leggen. Sterker nog, soms heeft dat zelfs geen zin. In een recente zaak (link: http://jure.nl/BZ2444) weigerde de rechtbank haar goedkeuring uit te spreken over een ingediend ouderschapsplan. De ongetrouwde ouders waren voor goedkeuring ervan naar de rechtbank gestapt, omdat dat in hun geval de goedkoopste optie was.
Ze wilden namelijk dat de rechtbank haar goedkeuring zou geven zodat het ouderschapsplan ook juridisch afgedwongen kon worden, indien één van de ouders zich niet aan de gemaakte afspraken zou houden. Gezien hun inkomen hadden ze voor de procedure een advocaat op basis van toevoeging kunnen krijgen en dat was goedkoper dan naar een notaris te stappen.
Volgens de rechtbank rechtvaardigde dat echter niet de stap naar de rechter. Dit is namelijk alleen verplicht in rechterlijke procedures tot echtscheiding, scheiding van tafel en bed en ontbinding van het huwelijk na scheiding van tafel in bed en ontbinding van een geregistreerd partnerschap.
De teleurgestelde ouders werden dus doorverwezen naar een notaris. Door het ouderschapsplan in een notariële akte te laten neerleggen, zou het eveneens juridisch af te dwingen zijn, aldus de rechtbank.
Het verplicht opstellen van een ouderschapsplan nadat ouders uit elkaar zijn gegaan, levert in veel juridische procedures problemen op. Rechters gaan daar verschillend mee om.
Ouders die uit elkaar gaan en samen het gezag hebben over hun minderjarige kinder(en) zijn verplicht om een ouderschapsplan op te stellen. Dit geldt zowel bij uiteengaan na samenwonen, ontbinding van een geregistreerd partnerschap als echtscheiding. In het ouderschapsplan staan de afspraken over de verdeling van de zorg, opvoedingsstaken, omgang, informatie-uitwisseling en kinderalimentatie.
Rechter beslist
Onenigheid tussen ouders over de afspraken in het ouderschapsplan leidt er vaak toe dat de rechter de knoop moet doorhakken. Oorspronkelijk was het echter de bedoeling dat in geval van een echtscheiding een rechtbank deze niet zou uitspreken zolang ouders niet een ouderschapsplan zouden overleggen. Uit de praktijk blijkt dat rechters hier verschillend mee omgaan.
Zo zal de ene rechtbank zelf een ouderschapsplan opstellen als ouders er niet uitkomen, terwijl de andere rechtbank de ouders weer terug naar de onderhandelingstafel stuurt. Soms worden de ouders doorverwezen naar Bureau Jeugdzorg in een poging om daar tot overeenstemming te komen.
Naar de notaris
Niet in alle gevallen hoef je naar de rechter om je ouderschapsplan vast te laten leggen. Sterker nog, soms heeft dat zelfs geen zin. In een recente zaak (link: http://jure.nl/BZ2444) weigerde de rechtbank haar goedkeuring uit te spreken over een ingediend ouderschapsplan. De ongetrouwde ouders waren voor goedkeuring ervan naar de rechtbank gestapt, omdat dat in hun geval de goedkoopste optie was.
Ze wilden namelijk dat de rechtbank haar goedkeuring zou geven zodat het ouderschapsplan ook juridisch afgedwongen kon worden, indien één van de ouders zich niet aan de gemaakte afspraken zou houden. Gezien hun inkomen hadden ze voor de procedure een advocaat op basis van toevoeging kunnen krijgen en dat was goedkoper dan naar een notaris te stappen.
Volgens de rechtbank rechtvaardigde dat echter niet de stap naar de rechter. Dit is namelijk alleen verplicht in rechterlijke procedures tot echtscheiding, scheiding van tafel en bed en ontbinding van het huwelijk na scheiding van tafel in bed en ontbinding van een geregistreerd partnerschap.
De teleurgestelde ouders werden dus doorverwezen naar een notaris. Door het ouderschapsplan in een notariële akte te laten neerleggen, zou het eveneens juridisch af te dwingen zijn, aldus de rechtbank.