Rechtspositie vader bij een OTS?

[HeyPaps]

Kan iemand mij info geven over mijn rechtspositie bij BJZ bij een OTS?
Is er een rechtsverschil tussen mij en de aangesteld voogd?
Heeft een voogd meer rechten als ik, de natuurlijke vader?
Hoe zijn de plichten van de voogd geregeld?

Wij zijn één van de eerste waar twee voogden zijn toegewezen, één voor de kinderen en één voor de ouders.
Ook de nieuwe aanpak is op ons toegepast, samen in gesprek, foto's van de kinderen op tafel, focus op de kinderen.
Deze aanpak is bij ons mislukt. Sinds een maand hebben we aparte gesprekken.

Vanmorgen is het gesprek bij de voogd geëscaleerd.
Aanleiding een mail van mij waarin ik BJZ bedankte voor het breken van de eieren waar ik sinds onze scheiding op loop.
Ik heb weinig contact met mijn kinderen. Als we contact hebben probeer ik hun zo goed mogelijk te steunen. Daarbij probeer ik in te voelen hoe zij zich voelen, rustig, onrustig, gestrest. Mijn kinderen bevinden zich in een manipulatieve omgeving... daar moet ik rekening mee houden... dat zijn zeg maar de eieren.
Voorafgaande aan mijn mail was er een afspraak tussen de twee voogden, de kinderen en mijn ex. Ik merkte aan mijn kinderen dat zij onrustig werden naarmate de afspraak naderde... en knak.... daar gingen de eieren. De één duikt weg, het kan zomaar een halfjaar duren voor er weer contact is. De ander vuurt een scheld en verwijt kanonnade op mij af, dat doet zeer, is haar niet te verwijten en gelukkig hebben we weer contact.

Het is moeilijk op één lijn te komen met de voogd, ik heb het gevoel dat ze iets verbergen, niet open zijn.
En eigenlijk ook niet weten wat ze willen.
Naar mijn idee reageert BJZ op een situatie en zetten zichzelf daarmee tussen de strijdende partijen ipv erboven.

Dus, heb ik vandaag tegen mijn voogd gezegd dat we klaar zijn.
Ben ik hier trots op? Nee!
Ben ik hier blij mee? Nee!

Ik weet niet wat mijn rechtspositie is, en wat de gevolgen zijn. Vandaar mijn vraag.

Ik weet dat ik de vader van twee prachtige dochters ben, en voor hun door het vuur ga!

[The Driver]

Je hebt het helemaal mis, jij hebt helemaal geen rechtspositie bij bureau jeugdzorg.
De gezinsvoogd is aanklager, rechter en beul tegelijkertijd en steunt alleen diegene die het meest meewerkt met hun, wie er nu gelijk heeft, doet er helemaal niet toe.

[HeyPaps]

Afgelopen week met AKJ contact opgenomen. www.akj.nl/

AKJ kan bemiddelen tussen BJZ en de ouder....
Aankomende dinsdag krijg ik een officiële verklaring van BJZ op mijn Mail van afgelopen week.

Het is heel moeilijk om het hoofd koel te houden. Ik voel mij door BJZ monddood gemaakt, in omstandigheden waarin ik zie dat het niet goed gaat. Als vader ben ik 24x7 met mijn kinderen bezig.... en in mijn ogen doet BJZ geen moer.

Binnenkort wordt de verlening van de OTS aangevraagd.
Wat zal er gebeuren als ik bv een pleister op mijn mond plak met de tekst met groeten van BJZ?

Heeft iemand hier ervaring mee?

[The Driver]

AKJ is zelfs een officieel onderdeel van Bureau Jeugdzorg, dus hoe die jou gaan helpen zal mij een raadsel zijn.

[JCC]

Er is hier vast wel wat van te vinden op de blog van jeugdzorg darkhorse

[The Driver]

http://www.stichtingkog.info/

[HeyPaps]

Thx driver.
Ik heb inmiddels een nieuwe thread aangemaakt in borderline, Passyndroom

Heb jij ervaring met AKJ?

[The Driver]

AKJ fungeert een beetje als semi-klachtencommissie om een eerste storm van klachten een beetje op vangen en wasverzachter om het gezinsvoogden een beetje werk uit handen te nemen, zodat de eigenlijke procedures voor de OTS en UHP gewoon tijdloos door kunnen lopen.

[EDA]

Als je het met beslissingen of handelen van een overheidsorgaan niet eens bent, moet je een bezwaarschrift schrijven, waarop het orgaan verplicht is dit te behandelen.

Op de site van de raad voor de rechtsbijstand is hiervoor een hulpmiddel te vinden.

[The Driver]

Kom nou toch EDA, jij weet net zo goed als, dat dergelijke klachtencommissies alleen maar tot een geweldige frustratie leidden bij de klachten indiener.

[EDA]

Kom nou toch EDA, jij weet net zo goed als, dat dergelijke klachtencommissies alleen maar tot een geweldige frustratie leidden bij de klachten indiener.

Jawel, dat is een veelbeleefde houding, MAAR dat is tevens ook een KEUZE.

Je kiest zelf of je als klager frustratie voelt.

Je hebt de mogelijkheid dat anders te doen.

En ALS je dat anders doet ACCEPTEER je de te gane weg en volg je die.

Een klaagschrift is de aanwezen weg, het is de procedure.

Hoe meer je je verenigd met die procedure, des te lager het nivo van frustratie.

Acceptatie dus.

Lees anders het boek van Annemarie Postma: De kracht van acceptatie.

Als je me een mailadres PMt kan ik je ook de epub mailen.

[HeyPaps]

Dankjewel Driver, dankjewel EDA.
Ik voel mij tussen beide zienswijze heen en weer geslingerd..
De confrontatie van The Driver... Ik ga ervoor, niemand houdt me tegen.... adrenaline golft door mijn lijf, spieren zwellen op, de Hulk is nog maar een klein ventje... Niemand krijgt mij klein!!!!
De overdenkingen van EDA, waar ben ik, waar sta ik. Wat heb ik nodig aan kennis. Waar kan ik mezelf verbeteren, wat kan ik leren. Hoe kan ik begrijpen wat een ander denkt, hoe kan ik mij verplaatsen, mijn zienswijze op de ander overbrengen.

Een ondubbelzinnig antwoord op de vraag, "Waar staan jullie, BJZ, in mijn case?" heb ik niet gekregen.
In het artikel "boze vader, vileine moeders" geeft een hoge beleidsmedewerker het standpunt van BJZ. De visie komt niet verder met "uitplaatsing is slecht voor het opgroeiende kind, dus blijft het bij de verzorgende ouder" ......
En stelt BJZ zichzelf niet de vraag, "wat als de huidige omgeving giftig is voor de ontwikkeling van het kind? En wat is onze verantwoordelijkheid als overheids instelling?"

Makkelijk voor BJZ...
En een vader spagaat tussen adrenaline en reflectie.

Mijn vraag is dan ook. Hoe kan ik hier mee omgaan, wie is verantwoordelijk binnen deze organisatie en wat is zijn/haar bevoegdheid. Zit ik niet weer aan tafel met een no-know die een hoop zegt en geen power heeft!

Weet iemand de weg in deze?

Groet

HeyPaps!

[EDA]

Ik heb je juist een boek voorgesteld.

http://www.annemariepostma.nl

De Kracht van Acceptatie.

Of Eckhart Tolle ( De kracht van het NU en/of Een nieuwe aarde):

http://youtu.be/r7MGw6koF8Q

Doe hier een zienswijze op en leer die dan te integreren in JOUW situatie.
Als je DAT kunt, LEEF jij je leven nu optimaal.

[Casper]

#HeyPaps, het beste boekje over deze materie is
Truus Barendse; De jungle van de jeugdzorg. Een overlevingspakket voor ouders. (2010)
Zie http://www.stichtingkog.info/pages/publicaties.php

Individuele gevallen leveren verschillende gezichtspunten op.

[The Driver]

Een ding staat echter vooraf al vast, je gaat het verliezen van Jeugdzorg of je dat vooraf accepteert of niet speelt geen rol. Het gaat er om of je ook maar enige kans hebt.
Een gevecht aangaan wetende dat je toch gaat verliezen, ook al kom je er lachend uit, heeft geen enkele zin.
Ik ben de strijd aangegaan wetende, dat ik mijn verlies moet nemen, ja doei.