Beste forum-leden,
Graag uw aandacht voor het onderzoek van de Universiteit Utrecht naar conflict tijdens (echt)scheidingen. Hiervoor zijn mensen nodig die een online vragenlijst willen invullen. We zoeken gescheiden mensen die samen minstens één kind tussen de 4 en 18 jaar hebben. Als dank voor het meedoen krijgt u een bol.com bon van 5 euro. U draagt bovendien bij aan het verkrijgen van belangrijke kennis over conflicten bij echtscheidingen. Hier de link naar de vragenlijst:
https://survey.fss.uu.nl/774695/lang-nl-informal
Zie onderstaand bericht voor meer informatie.
Geachte heer/mevrouw,
De Universiteit Utrecht doet, in samenwerking met de Vrije Universiteit Amsterdam, onderzoek naar het contact tussen ex-partners na een (echt)scheiding. Dit project onderzoekt waarom er in sommige gevallen sprake is van zeer moeizaam contact en een hoge mate van conflict na de scheiding, een zogenaamde vechtscheiding, terwijl dit bij andere ex-partners niet het geval is. Dit onderzoek is van groot belang omdat kinderen veel last kunnen hebben van de conflicten tussen hun ouders. Voor dit onderzoek zoeken wij gescheiden mensen met kinderen waarvan minstens één kind tussen de 4 en 18 jaar oud is. Wanneer u in deze doelgroep valt, hopen wij dat u mee wilt doen aan dit onderzoek.
Wat houdt het onderzoek voor u in?
Meedoen aan het onderzoek betekent dat u anoniem een online vragenlijst invult. Dit kan eenvoudig door op de onderstaande link te klikken waarna u naar de online vragenlijst geleid zult worden. In deze vragenlijst zullen vragen gesteld worden over uw huidige situatie, over het contact met uw ex-partner, over uw scheiding en over uw welzijn en dat van uw kinderen. Het invullen van de vragenlijst zal ongeveer 45 minuten duren en u kunt op elk moment pauzeren en op een later moment met de vragenlijst verder gaan. Ook heeft u het recht om op elk gewenst moment en zonder opgaaf van redenen te stoppen met dit onderzoek, mocht u niet meer willen deelnemen.
Graag willen wij u verder vragen deze vragenlijst op een computer of laptop in te vullen en niet op een mobiele telefoon of tablet, omdat dit soms problemen geeft.
Wat gebeurt er met uw gegevens?
Uw gegevens worden anoniem verwerkt. In de vragenlijst wordt niet naar uw naam of adres gevraagd, waardoor uw antwoorden nooit naar u als persoon terug te leiden zijn. Verder worden uw antwoorden alleen voor onderzoeksdoeleinden gebruikt en niet aan derden verstrekt.
Waarom meedoen?
Inzicht in het waarom van een hoge of juist lage mate van conflict tussen ex-partners helpt om ernstige conflicten tussen ex-partners te voorkomen. Door risicofactoren vroegtijdig te signaleren kunnen gescheiden ouders geholpen worden om hun conflicten op te lossen. Dit is vooral voor hun kinderen van zeer groot belang. Uw medewerking kan bijdragen aan dit inzicht en is daarom erg belangrijk. Als dank voor uw deelname ontvangt u een cadeaubon van bol.com ter waarde van €5,- indien u de gehele vragenlijst ingevuld heeft. Om deze bon te ontvangen wordt om uw e-mailadres gevraagd, dit e-mailadres wordt apart bewaard en wordt niet aan uw antwoorden gekoppeld.
Wij hopen van harte dat u bereid bent uw medewerking te verlenen aan het onderzoek. Bij voorbaat hartelijk dank. Heeft u vragen, dan kunt u contact opnemen door te mailen naar: uu.onderzoek.echtscheidingen@gmail.com
Met vriendelijke groet,
mede namens Dr. E. S. Kluwer (projectleider Universiteit Utrecht)
UU Onderzoek Echtscheidingen
Re: UU Onderzoek Echtscheidingen
De oplossing is vrij simpel, Ester.
Gewoon de wet veranderen en vader evenveel rechten gunnen als de moeder.
Doordat dit al jarenlang door bepaalde personen in de politiek wordt tegengehouden, is er een gedragspatroon in onze samenleving ontstaan, waarbij moeders menen dat ze alles kunnen maken, om de vaders het leven zuur te maken.
Het gaat vaak niet om de kinderen, maar het gekrenkte ego van de moeders, die uit zijn op wraak.
Waarbij het overtreden van wetten aan de orde van de dag zijn.
Als je dat dan als vader kenbaar wilt gaan maken, staan er genoeg instanties in de hoek van de moeder, die de vader zoveel mogelijk buitenspel proberen te zetten.
Het logische gevolg is vaak dan, dat de vader niet altijd rationeel reageert en gezien wordt als storende factor.
Consequentie daarop is dan, dat er nog meer ellende wordt veroorzaakt door moeders advocaat.
Het begint er inmiddels al op te lijken dat dit patroon als standaard gebruikt wordt bij moeilijke scheidingen.
Bijkomende factor is geld.
Want ga maar na hoeveel instanties er zijn, die hieruit hun inkomsten trekken.
Rechters, advocaten, bureau jeugdzorg, raad van de kinderbescherming, psychologen, therapeuten en ga zo nog maar even door.
Al met al maakt dat de ellende in het familierecht tot één grote melkkoe.
Bij mij bekruipt dan ook vaak het gevoel, dat men gebaat is bij het in stand houden van de bestaande situatie, zodat men verzekerd is van inkomsten.
Maar net zoals de individuele mens karakter en persoonlijkheid heeft.
Wat dat ook moge zijn ?
Werkt dat bij een samenleving ook zo.
En is het niet zo, dat wanneer je ontdekt bij jezelf dat je een karaktertrek vertoond die niet echt wenselijk is, je daar aan werkt.
Persoonlijk kom ik dan tot de conclusie, dat de politiek daar eens aan werkt, om dat onwenselijke gedragspatroon in onze samenleving, waarbij moeders alles menen kunnen te maken, onschadelijk maakt.
Dus de oplossing is vrij simpel, Ester.
En lees in dit geval maar niet tussen de regels door, want je zou wel eens onpasselijk kunnen worden.
Het naderende jubileum van deze stichting is er al een voorbeeld van.
Fox
PS. Als persoonlijke noot; Zie het nut niet in van nog een onderzoek, welke vanuit een bepaald oogpunt is ingezet.
Door telkens zo'n rapport op te stellen, maakt dat jezelf deel uitmaakt van die melkkoe.
De tijd van praten is allang voorbij, het is nu tijd voor politiek handelen.
Gewoon de wet veranderen en vader evenveel rechten gunnen als de moeder.
Doordat dit al jarenlang door bepaalde personen in de politiek wordt tegengehouden, is er een gedragspatroon in onze samenleving ontstaan, waarbij moeders menen dat ze alles kunnen maken, om de vaders het leven zuur te maken.
Het gaat vaak niet om de kinderen, maar het gekrenkte ego van de moeders, die uit zijn op wraak.
Waarbij het overtreden van wetten aan de orde van de dag zijn.
Als je dat dan als vader kenbaar wilt gaan maken, staan er genoeg instanties in de hoek van de moeder, die de vader zoveel mogelijk buitenspel proberen te zetten.
Het logische gevolg is vaak dan, dat de vader niet altijd rationeel reageert en gezien wordt als storende factor.
Consequentie daarop is dan, dat er nog meer ellende wordt veroorzaakt door moeders advocaat.
Het begint er inmiddels al op te lijken dat dit patroon als standaard gebruikt wordt bij moeilijke scheidingen.
Bijkomende factor is geld.
Want ga maar na hoeveel instanties er zijn, die hieruit hun inkomsten trekken.
Rechters, advocaten, bureau jeugdzorg, raad van de kinderbescherming, psychologen, therapeuten en ga zo nog maar even door.
Al met al maakt dat de ellende in het familierecht tot één grote melkkoe.
Bij mij bekruipt dan ook vaak het gevoel, dat men gebaat is bij het in stand houden van de bestaande situatie, zodat men verzekerd is van inkomsten.
Maar net zoals de individuele mens karakter en persoonlijkheid heeft.
Wat dat ook moge zijn ?
Werkt dat bij een samenleving ook zo.
En is het niet zo, dat wanneer je ontdekt bij jezelf dat je een karaktertrek vertoond die niet echt wenselijk is, je daar aan werkt.
Persoonlijk kom ik dan tot de conclusie, dat de politiek daar eens aan werkt, om dat onwenselijke gedragspatroon in onze samenleving, waarbij moeders alles menen kunnen te maken, onschadelijk maakt.
Dus de oplossing is vrij simpel, Ester.
En lees in dit geval maar niet tussen de regels door, want je zou wel eens onpasselijk kunnen worden.
Het naderende jubileum van deze stichting is er al een voorbeeld van.
Fox
PS. Als persoonlijke noot; Zie het nut niet in van nog een onderzoek, welke vanuit een bepaald oogpunt is ingezet.
Door telkens zo'n rapport op te stellen, maakt dat jezelf deel uitmaakt van die melkkoe.
De tijd van praten is allang voorbij, het is nu tijd voor politiek handelen.
Re: UU Onderzoek Echtscheidingen
Juist Fox, na vele jaren zijn er nog steeds instanties met mijn kinderen bezig. Kinderen die werden verplicht om hun vader te verwerpen voor genoegdoening van moeder die beter kon krijgen.
Nog steeds worden er gesprekken gevoerd met moeder en kind en de vader wordt geïnformeerd (bij hoge uitzondering). Gesprekken en behandelingen omtrent gedragsproblemen direct te herleiden naar PAS. Dit is de bron van de meeste problemen maar als die bron aan wordt gepakt vallen vele baantjes weg. We modderen liever voort en verschuilen ons achter kindbelang. Kind en vader rechten worden in Nederland schroomloos overschreden door instanties en advocaten in het belang van banen en (gratis) geld.
Jullie zijn al langer bezig met dit onderzoek, 2 jaar geleden heb ik ook een kopie van mijn ouderschapsplan opgestuurd. Een plan vol met wettelijke afspraken over de kinderen, wat er werkelijk staat en enkel toe doet is wat je maandelijks moet betalen, verder is het een kansloos papiertje waar je, als vader, geen enkel recht aan kunt ontlenen met een mooie stempel erop van, jawel, iemand die er ook werk aan heeft gehad.
Nog steeds worden er gesprekken gevoerd met moeder en kind en de vader wordt geïnformeerd (bij hoge uitzondering). Gesprekken en behandelingen omtrent gedragsproblemen direct te herleiden naar PAS. Dit is de bron van de meeste problemen maar als die bron aan wordt gepakt vallen vele baantjes weg. We modderen liever voort en verschuilen ons achter kindbelang. Kind en vader rechten worden in Nederland schroomloos overschreden door instanties en advocaten in het belang van banen en (gratis) geld.
Jullie zijn al langer bezig met dit onderzoek, 2 jaar geleden heb ik ook een kopie van mijn ouderschapsplan opgestuurd. Een plan vol met wettelijke afspraken over de kinderen, wat er werkelijk staat en enkel toe doet is wat je maandelijks moet betalen, verder is het een kansloos papiertje waar je, als vader, geen enkel recht aan kunt ontlenen met een mooie stempel erop van, jawel, iemand die er ook werk aan heeft gehad.
Re: UU Onderzoek Echtscheidingen
http://www.rechtspraak.nl/Organisatie/P ... erzoek.pdf
Het bovenstaande onderzoek bedoel je waarschijnlijk JCC.
Een papiertje dat 133 pagina's behelst, waarvan een inhoudsopgave van 4 pagina's.
Waarin 8 hoog opgeleide personen iets proberen te beweren, wat bij duizenden vaders en kinderen allang bekend is.
Dat het niet deugd.
Mijn zoon vind het ook niet deugen en begrijpt niet waarom er zo moeilijk over gedaan wordt.
En ook bij mij werkt men aan PAS, met zoveel leugens dat het zelfs mijn zoon opvalt.
Ik ben nog zo eerlijk geweest om zijn moeder duidelijk te maken, dat ze hem van haar afstoot.
Maar blijkbaar dringt het niet door en ziet ze niet in dat dit op de lange termijn problemen voor hem gaat opleveren.
Ouderverstoting is ook een symptoom van dat ongewenste karaktereigenschap wat ik bedoelde.
Ik heb me er niet tegen verzet, want alleen op die manier kon ik het onschadelijk maken.
Inmiddels heeft hij een leeftijd bereikt waarop hij in opstand komt, al vind hij dat niet leuk.
Maar vanwege het komende besef van hem, vind hij dat hij het wel moet doen.
Ik begrijp die moeders ook niet, of heel eerlijk gezegd, vind ik ze gewoonweg dom, want ze zien niet in dat degene die ze in principe mishandelen, tegen hun gaat keren op de duur.
Dus in wezen is het gelijk stellen van rechten alleen maar goed voor ieders welzijn.
(uiteraard minder voor de portemonee van al die er inkomsten uit trekken)
Vandaar dat het me duidelijk lijkt dat Dr. E. S. Kluwer en haar collega's eens een advies uit gaat geven aan onze regering, om dat te regelen.
Het bovenstaande onderzoek bedoel je waarschijnlijk JCC.
Een papiertje dat 133 pagina's behelst, waarvan een inhoudsopgave van 4 pagina's.
Waarin 8 hoog opgeleide personen iets proberen te beweren, wat bij duizenden vaders en kinderen allang bekend is.
Dat het niet deugd.
Mijn zoon vind het ook niet deugen en begrijpt niet waarom er zo moeilijk over gedaan wordt.
En ook bij mij werkt men aan PAS, met zoveel leugens dat het zelfs mijn zoon opvalt.
Ik ben nog zo eerlijk geweest om zijn moeder duidelijk te maken, dat ze hem van haar afstoot.
Maar blijkbaar dringt het niet door en ziet ze niet in dat dit op de lange termijn problemen voor hem gaat opleveren.
Ouderverstoting is ook een symptoom van dat ongewenste karaktereigenschap wat ik bedoelde.
Ik heb me er niet tegen verzet, want alleen op die manier kon ik het onschadelijk maken.
Inmiddels heeft hij een leeftijd bereikt waarop hij in opstand komt, al vind hij dat niet leuk.
Maar vanwege het komende besef van hem, vind hij dat hij het wel moet doen.
Ik begrijp die moeders ook niet, of heel eerlijk gezegd, vind ik ze gewoonweg dom, want ze zien niet in dat degene die ze in principe mishandelen, tegen hun gaat keren op de duur.
Dus in wezen is het gelijk stellen van rechten alleen maar goed voor ieders welzijn.
(uiteraard minder voor de portemonee van al die er inkomsten uit trekken)
Vandaar dat het me duidelijk lijkt dat Dr. E. S. Kluwer en haar collega's eens een advies uit gaat geven aan onze regering, om dat te regelen.
-
EDA
- Ervaringsdeskundige
- Berichten: 856
- Lid geworden op: 03 feb 2007, 23:22
- Locatie: The more problems you have, the more you can learn!
Re: UU Onderzoek Echtscheidingen
Dag Esther,
Zag zojuist je oproep op het forum Dwaze Vaders inzake het onderzoek naar vechtscheidingen en de vragenlijst.
Hoe is het animo voor het invullen?
Ik denk dat de doelgroep wel de juiste is, maar verwacht dat er weinig vertrouwen is m.b.t. weer een nieuw/volgend onderzoek.
Begrijp dat op dit forum vaders delen die vaak al jaaaren verstoken zijn van hun kinderen, van wie zij toch veel houden.
Vele vaders willen NU hun kinderen zien, maar lopen vreselijk aan tegen een onwillige maatschappij waarin vaders niet voor vol worden aangezien.
Een voorbeeld uit mijn praktijk.
Ik ben een vader met 2 vechtscheidingen, TWEE kinderen die ik niet (kan) zien vanwege moeders en maatschappij.
Inzake mijn jongste heb ik, na de 4e verhuizing in 2 jaar, getracht middels het AMK Amsterdam zaken vlot te trekken. Maar zij helpen niet, want op de drempel ( het eerste telefoongesprek ) was de reactie van het AMK: "U bent vader? Vaders helpen wij niet, want vaders hebben per definitie een gekleurd verhaal......." Echt waar.
Dat was het dan. Moeders daarentegen worden met graagte met al hun gekleurde verhalen binnengehaald EN "geholpen"....
Rechters, want daar kom je dan bij uit, grijpen heel makkelijk naar de kapstok van het klemcriterium.... Dat is een vrijbrief voor een rechter om naar willekeur en zonder zich goed te verdiepen in de casus, maar wat te beslissen afhankelijk van hoe zijn of haar pet die dag staat. Volkomen willekeur.
Dat gebrek aan waarheidsvinding en die volkomen willekeur is vele vaders een doorn in het oog.
Juist op DAT vlak is er nog een grote slag te slaan in de maatschappij, welke moet leiden naar een eerlijker familierecht en het stoppen van schenden van mensen en kinderrechten.
Er zijn vast nog meer ergernissen die maatschappelijk moeten worden opgelost, maar ik beperk me even tot wat kernpunten.
Verder lees ik in je inleiding dat jullie het idee hebben dat vechtscheidingen te voorkomen zouden zijn.
Laat dat idee maar los, want er is geen externe partij die het vechten in een scheiding kan stoppen.
De scheidende partijen hebben namelijk als individu zelfbeschikkingsrecht en kunnen ( en zelfs MOETEN ) zelf individueel een einde maken aan het eigen vechten. HOE?
Door te beseffen dat voor een scheiding, een goede scheiding, een hogere mate van Liefde ( = begrip, accepteren, vergeven en loslaten ) nodig is en die dan vervolgens zelf verwerven. Lijkt een contradictie, niet?
Het individueel verwerven van een hogere mate van Liefde ( met een hoofdletter ) is dus de oplossing voor vechtscheidingen.
Maar het familierecht ondersteunt dat in het geheel niet. Ik zie dat in mijn casus ( dochter, zoon kan ik al niks meer aan doen ) waar ik nu al de 6e rechtszitting zal bezoeken in 2,5 jaar.
Mijn ex is op een gegeven moment de casus/scheiding gaan juridiseren, met een valse aangifte bij de politie.
Vanaf dat moment ben ik als Liefhebbende Papa overgeleverd aan het rechtssysteem en dat faalt aan alle kanten.. Waarom? Omdat binnen dat rechtssysteem mensen werken die ALLEN behept zijn met ANGST. Dezelfde angst die mama in mijn casus verspreid en die dus domweg overgenomen wordt door de rechter en door meisjes van de Raad voor de Moeder(kinder)bescherming. Angst is contra Liefde. Waar angst is kan Liefde niet zijn en omgekeerd.
Dat is het uitgangspunt. Dat zou maatschappelijk en binnen het rechtssysteem ook het uitgangspunt moeten worden.
Het voorkomen van vechtscheidingen is onmogelijk, maar het op weg helpen van ex-partners middels het individueel verhogen van hun Liefde(snivo) is wel een weg.
Bij het Lorentzhuis te Haarlem ( vraag Justine van Lawick ) is men daarmee al een eind op weg. Wil je daar hulp, dan MOET je stoppen met juridische processen en niet voor niks. Dat gejuridiseer leidt tot niets. Dialoog vanuit Liefde helpt wel.
Als wij het inzicht verwerven, jij ook Esther, dat angst de boosdoener is en in gaan zien dat Liefde contra angst is en dat daar waar Liefde is, angst niet zijn kan, dan kunnen die angst-vrijen dienen als voorbeeld en de angstigen stimuleren ook hun angst te laten varen ten faveure van Liefde. Zo simpel is het.
Initiatieven als het congres HERVERBINDEN(.nl) zijn een hele goede stap in de JUISTE richting. Dit moet breed maatschappelijk gedragen gaan worden.
Binnen het rechtssysteem wordt de ¨¨oplossing¨¨ van polariseren gehanteerd ( het klemcriterium is daar een prima voorbeeld van ). Oh jullie vechten......? Nou, dan plaatsen we jullie als rechters gewoon ver uit elkaar, want dan keert de ust" voor het kind terug...
Ja, niet dus, want het conflict is niet weg en de veenbrand woekert gewoon door. Dat helpt dus in het geheel niet en draagt er zorg voor dat de wond i.p.v. heelt juist sterker gaat etteren.. Zeg dit je collega Spruyt maar. Die moet dit horen!!!
Ik ben als kind eens in een natuurbad vlak bij de kant op mijn knieën in het water gaan zitten. Daar lag een stuk glas van een kapotte fles. En snee in mijn knie tot aan het bot.
Hup naar de eerste hulp. Daar is de wond gereinigd, heb ik een tetanus injectie gehad en is de wond, zijn beide helften/kanten/ delen/ partners van de wond AAN ELKAAR GEHECHT, zodat de wond netjes weer kon helen/HERSTELLEN/ kon HERVINDEN. Mooie metafoor, niet?
Maar rechters en de maatschappij hanteren anno 2014 nog altijd het polariseren. Dan zou die EH arts dus de wond verder uit elkaar hebben moeten trekken en er zout en andere verontreinigingen in moeten hebben gestrooid... DAT vindt iedereen gek, want iedereen weet dat zo een wond niet heelt.
Maar als er een wond in een partnerrelatie is, dan wordt die NIET geheelt, worden er GEEN stappen genomen door die lieden die je als welwillende ouder/Papa wel moet vragen om hulp ( in mijn geval de rechter, vanwege het gejuridiseer van Mama ), maar wordt de wond, worden de ex-partners juist verder uit elkaar getrokken, verder gepolariseerd, o.a. door dat verdomde klemcriterium.
En de maatschappij, scholen om maar een voorbeeld te noemen, holt vrolijk achter de rechter aan, want dat geldt als een autoriteit in NL.
Nou, wij vaders weten beter.
Kijk nog even de gebeurtenissen terug in Herten een week geleden.
Een moeder roept wat over een "verwarde"vader met een kind ( in zijn eigen huis ) en hoppa, een politiemacht op oorlogssterkte bezet de gehele wijk, de Papa wordt na UREN geblinddoekt afgevoerd. gegijzeld, en dan een dag later blijkt er geen sprake te zijn van welk strafbaar feit dan ook....!!! Is er al een bericht van rehabilitatie verschenen?? Nee.
Zo gaat de gevestigde orde dus om met vaders in NL.
Een totale omslag in houding van de maatschappij is derhalve op zijn plaats.
En alleen elk individu persoonlijk kan, door voorbeelden gesteld te krijgen en inzichten te gaan LEVEN, die keuze maken voor zichzelf.
Daar helpt geen onderzoek, noch conclusie van een onderzoek, ook maar iets aan.
Leuk tijdverdrijf, maar wat heb je er aan om aan vaders eenzijdige en ook nog anonieme communicatie te verzoeken?
Ga liever de dialoog aan, als onderzoeksinstituut!!
HOOR die vaders, i.p.v. ze als munitie in te zetten voor jullie inkomen/werk.
Ik ben gaarne bereid om wat van mijn ervaringen te delen.
Maar ik voel geen enkele behoefte om als proefkonijn te dienen in een volkomen afstandelijk anoniem onderzoek. Tegen betaling van 5 euro.. Waanzin.
Zo, je onderzoek is bij deze overbodig geworden..... Zelfonderzoek natuurlijk niet. DAAR start alles.
Succes er mee en ik zie je PM of belletje tegemoet.
Met vriendelijke groet,
EDA
Zag zojuist je oproep op het forum Dwaze Vaders inzake het onderzoek naar vechtscheidingen en de vragenlijst.
Hoe is het animo voor het invullen?
Ik denk dat de doelgroep wel de juiste is, maar verwacht dat er weinig vertrouwen is m.b.t. weer een nieuw/volgend onderzoek.
Begrijp dat op dit forum vaders delen die vaak al jaaaren verstoken zijn van hun kinderen, van wie zij toch veel houden.
Vele vaders willen NU hun kinderen zien, maar lopen vreselijk aan tegen een onwillige maatschappij waarin vaders niet voor vol worden aangezien.
Een voorbeeld uit mijn praktijk.
Ik ben een vader met 2 vechtscheidingen, TWEE kinderen die ik niet (kan) zien vanwege moeders en maatschappij.
Inzake mijn jongste heb ik, na de 4e verhuizing in 2 jaar, getracht middels het AMK Amsterdam zaken vlot te trekken. Maar zij helpen niet, want op de drempel ( het eerste telefoongesprek ) was de reactie van het AMK: "U bent vader? Vaders helpen wij niet, want vaders hebben per definitie een gekleurd verhaal......." Echt waar.
Dat was het dan. Moeders daarentegen worden met graagte met al hun gekleurde verhalen binnengehaald EN "geholpen"....
Rechters, want daar kom je dan bij uit, grijpen heel makkelijk naar de kapstok van het klemcriterium.... Dat is een vrijbrief voor een rechter om naar willekeur en zonder zich goed te verdiepen in de casus, maar wat te beslissen afhankelijk van hoe zijn of haar pet die dag staat. Volkomen willekeur.
Dat gebrek aan waarheidsvinding en die volkomen willekeur is vele vaders een doorn in het oog.
Juist op DAT vlak is er nog een grote slag te slaan in de maatschappij, welke moet leiden naar een eerlijker familierecht en het stoppen van schenden van mensen en kinderrechten.
Er zijn vast nog meer ergernissen die maatschappelijk moeten worden opgelost, maar ik beperk me even tot wat kernpunten.
Verder lees ik in je inleiding dat jullie het idee hebben dat vechtscheidingen te voorkomen zouden zijn.
Laat dat idee maar los, want er is geen externe partij die het vechten in een scheiding kan stoppen.
De scheidende partijen hebben namelijk als individu zelfbeschikkingsrecht en kunnen ( en zelfs MOETEN ) zelf individueel een einde maken aan het eigen vechten. HOE?
Door te beseffen dat voor een scheiding, een goede scheiding, een hogere mate van Liefde ( = begrip, accepteren, vergeven en loslaten ) nodig is en die dan vervolgens zelf verwerven. Lijkt een contradictie, niet?
Het individueel verwerven van een hogere mate van Liefde ( met een hoofdletter ) is dus de oplossing voor vechtscheidingen.
Maar het familierecht ondersteunt dat in het geheel niet. Ik zie dat in mijn casus ( dochter, zoon kan ik al niks meer aan doen ) waar ik nu al de 6e rechtszitting zal bezoeken in 2,5 jaar.
Mijn ex is op een gegeven moment de casus/scheiding gaan juridiseren, met een valse aangifte bij de politie.
Vanaf dat moment ben ik als Liefhebbende Papa overgeleverd aan het rechtssysteem en dat faalt aan alle kanten.. Waarom? Omdat binnen dat rechtssysteem mensen werken die ALLEN behept zijn met ANGST. Dezelfde angst die mama in mijn casus verspreid en die dus domweg overgenomen wordt door de rechter en door meisjes van de Raad voor de Moeder(kinder)bescherming. Angst is contra Liefde. Waar angst is kan Liefde niet zijn en omgekeerd.
Dat is het uitgangspunt. Dat zou maatschappelijk en binnen het rechtssysteem ook het uitgangspunt moeten worden.
Het voorkomen van vechtscheidingen is onmogelijk, maar het op weg helpen van ex-partners middels het individueel verhogen van hun Liefde(snivo) is wel een weg.
Bij het Lorentzhuis te Haarlem ( vraag Justine van Lawick ) is men daarmee al een eind op weg. Wil je daar hulp, dan MOET je stoppen met juridische processen en niet voor niks. Dat gejuridiseer leidt tot niets. Dialoog vanuit Liefde helpt wel.
Als wij het inzicht verwerven, jij ook Esther, dat angst de boosdoener is en in gaan zien dat Liefde contra angst is en dat daar waar Liefde is, angst niet zijn kan, dan kunnen die angst-vrijen dienen als voorbeeld en de angstigen stimuleren ook hun angst te laten varen ten faveure van Liefde. Zo simpel is het.
Initiatieven als het congres HERVERBINDEN(.nl) zijn een hele goede stap in de JUISTE richting. Dit moet breed maatschappelijk gedragen gaan worden.
Binnen het rechtssysteem wordt de ¨¨oplossing¨¨ van polariseren gehanteerd ( het klemcriterium is daar een prima voorbeeld van ). Oh jullie vechten......? Nou, dan plaatsen we jullie als rechters gewoon ver uit elkaar, want dan keert de ust" voor het kind terug...
Ja, niet dus, want het conflict is niet weg en de veenbrand woekert gewoon door. Dat helpt dus in het geheel niet en draagt er zorg voor dat de wond i.p.v. heelt juist sterker gaat etteren.. Zeg dit je collega Spruyt maar. Die moet dit horen!!!
Ik ben als kind eens in een natuurbad vlak bij de kant op mijn knieën in het water gaan zitten. Daar lag een stuk glas van een kapotte fles. En snee in mijn knie tot aan het bot.
Hup naar de eerste hulp. Daar is de wond gereinigd, heb ik een tetanus injectie gehad en is de wond, zijn beide helften/kanten/ delen/ partners van de wond AAN ELKAAR GEHECHT, zodat de wond netjes weer kon helen/HERSTELLEN/ kon HERVINDEN. Mooie metafoor, niet?
Maar rechters en de maatschappij hanteren anno 2014 nog altijd het polariseren. Dan zou die EH arts dus de wond verder uit elkaar hebben moeten trekken en er zout en andere verontreinigingen in moeten hebben gestrooid... DAT vindt iedereen gek, want iedereen weet dat zo een wond niet heelt.
Maar als er een wond in een partnerrelatie is, dan wordt die NIET geheelt, worden er GEEN stappen genomen door die lieden die je als welwillende ouder/Papa wel moet vragen om hulp ( in mijn geval de rechter, vanwege het gejuridiseer van Mama ), maar wordt de wond, worden de ex-partners juist verder uit elkaar getrokken, verder gepolariseerd, o.a. door dat verdomde klemcriterium.
En de maatschappij, scholen om maar een voorbeeld te noemen, holt vrolijk achter de rechter aan, want dat geldt als een autoriteit in NL.
Nou, wij vaders weten beter.
Kijk nog even de gebeurtenissen terug in Herten een week geleden.
Een moeder roept wat over een "verwarde"vader met een kind ( in zijn eigen huis ) en hoppa, een politiemacht op oorlogssterkte bezet de gehele wijk, de Papa wordt na UREN geblinddoekt afgevoerd. gegijzeld, en dan een dag later blijkt er geen sprake te zijn van welk strafbaar feit dan ook....!!! Is er al een bericht van rehabilitatie verschenen?? Nee.
Zo gaat de gevestigde orde dus om met vaders in NL.
Een totale omslag in houding van de maatschappij is derhalve op zijn plaats.
En alleen elk individu persoonlijk kan, door voorbeelden gesteld te krijgen en inzichten te gaan LEVEN, die keuze maken voor zichzelf.
Daar helpt geen onderzoek, noch conclusie van een onderzoek, ook maar iets aan.
Leuk tijdverdrijf, maar wat heb je er aan om aan vaders eenzijdige en ook nog anonieme communicatie te verzoeken?
Ga liever de dialoog aan, als onderzoeksinstituut!!
HOOR die vaders, i.p.v. ze als munitie in te zetten voor jullie inkomen/werk.
Ik ben gaarne bereid om wat van mijn ervaringen te delen.
Maar ik voel geen enkele behoefte om als proefkonijn te dienen in een volkomen afstandelijk anoniem onderzoek. Tegen betaling van 5 euro.. Waanzin.
Zo, je onderzoek is bij deze overbodig geworden..... Zelfonderzoek natuurlijk niet. DAAR start alles.
Succes er mee en ik zie je PM of belletje tegemoet.
Met vriendelijke groet,
EDA
Re: UU Onderzoek Echtscheidingen
Blijkbaar is het neer plempen van een onderzoekje het enige wat je als hoger opgeleide doet, om een gekleurd rapportje te voorschijn te toveren.
Een antwoord of iets dergelijks voelt men zich waarschijnlijk te goed voor.
Door het programma van Ton van Royen, al hoe erg ik het uitvechten op tv ook vind, komen de misstanden bij vechtscheidingen toch onder de aandacht.
Jammer genoeg komt er weer een kansloos plan uit de hoed van het pvda, een partij die al decennia lang de rechten van de vader frustreert.
De mediator.
Degene die hier mee te maken heeft gehad, weet al dat ook die (praat/maar niet luisteren) stap, vaak weer in het voordeel van de zielige moeder wordt beslecht.
Wat vinden jullie van de recente ontwikkelingen ?
Een antwoord of iets dergelijks voelt men zich waarschijnlijk te goed voor.
Door het programma van Ton van Royen, al hoe erg ik het uitvechten op tv ook vind, komen de misstanden bij vechtscheidingen toch onder de aandacht.
Jammer genoeg komt er weer een kansloos plan uit de hoed van het pvda, een partij die al decennia lang de rechten van de vader frustreert.
De mediator.
Degene die hier mee te maken heeft gehad, weet al dat ook die (praat/maar niet luisteren) stap, vaak weer in het voordeel van de zielige moeder wordt beslecht.
Wat vinden jullie van de recente ontwikkelingen ?
Re: UU Onderzoek Echtscheidingen
Onderstaand een schaamteloos papiertje uit de stapel van een meter dik, het vervolg van mijn scheiding en een aanval op het ouderschapsplan, aantijgingen zonder ook maar enkel bewijs.
Deze stap bleek plotseling noodzakelijk toen de scheiding stond ingeschreven bij de BS en het huis op haar naam stond. Als je je fatsoenlijk wilt verweren dan kan dat "toevallig" net niet doordat je bruto teveel verdiend voor rechtsbijstand maar netto, na alimentatieaftrek, je geeneens een dak boven je hoofd kan veroorloven laat staan 250 euro per uur betalen aan zinloos/nutteloos procederen. De wederpartij, de gerechtigde moeder, kon voor een eenmalige vergoeding, 100 euro volgens mij, procederen tot ze een ons woog. Alweer een balletje wat in Nederland van de vader afrolt.
Vervolgens heb je nog wel (stiekem) contact met je kinderen, want je krijgt ze niet meer mee, die al even radeloos zijn als jezelf en zeggen graag naar je toe willen, dit zag je ook in het SBS programma afgelopen week. Ik heb me laten verleiden om dit tijdens mijn verweer, met bewijs en al, tegen de rechter te zeggen. Het gevolg was dat de kinderen dat vreselijk hebben moeten bekopen eenmaal thuisgekomen...
Afijn, de advocaat heeft hier 2,5 jaar werk mee gehad. Had het zin? Nee niet echt want het vonnis was uiteindelijk: verzoek van de vrouw tot opschorten omgangsregeling afgewezen, doch de vader is zo ernstig vervreemd van zijn kinderen dat het ouderschapsplan voor onbepaalde tijd is opgeschort.
Vind ik het raar dat er ongelukken gebeuren? Nee niet echt. Het is gewoon echt zo dat je, in principe, totaal afhankelijk bent van de goodwill van de zorgende ouder waar alles voor in kannen en kruiken is gegoten. Voor de niet zorgende ouder is dat wettelijk ook zo geregeld alleen ontbreekt de handhaving en heb je altijd het nakijken.
Omdat het wel en wee van, ook mijn kinderen, me boven alles gaat heb ik ervoor gekozen om me erbij neer te leggen, ze rust te geven en verder te gaan met mijn leven.
Een glasplantgooiende enkel kindophethoofdslaande vader
Deze stap bleek plotseling noodzakelijk toen de scheiding stond ingeschreven bij de BS en het huis op haar naam stond. Als je je fatsoenlijk wilt verweren dan kan dat "toevallig" net niet doordat je bruto teveel verdiend voor rechtsbijstand maar netto, na alimentatieaftrek, je geeneens een dak boven je hoofd kan veroorloven laat staan 250 euro per uur betalen aan zinloos/nutteloos procederen. De wederpartij, de gerechtigde moeder, kon voor een eenmalige vergoeding, 100 euro volgens mij, procederen tot ze een ons woog. Alweer een balletje wat in Nederland van de vader afrolt.
Vervolgens heb je nog wel (stiekem) contact met je kinderen, want je krijgt ze niet meer mee, die al even radeloos zijn als jezelf en zeggen graag naar je toe willen, dit zag je ook in het SBS programma afgelopen week. Ik heb me laten verleiden om dit tijdens mijn verweer, met bewijs en al, tegen de rechter te zeggen. Het gevolg was dat de kinderen dat vreselijk hebben moeten bekopen eenmaal thuisgekomen...
Afijn, de advocaat heeft hier 2,5 jaar werk mee gehad. Had het zin? Nee niet echt want het vonnis was uiteindelijk: verzoek van de vrouw tot opschorten omgangsregeling afgewezen, doch de vader is zo ernstig vervreemd van zijn kinderen dat het ouderschapsplan voor onbepaalde tijd is opgeschort.
Vind ik het raar dat er ongelukken gebeuren? Nee niet echt. Het is gewoon echt zo dat je, in principe, totaal afhankelijk bent van de goodwill van de zorgende ouder waar alles voor in kannen en kruiken is gegoten. Voor de niet zorgende ouder is dat wettelijk ook zo geregeld alleen ontbreekt de handhaving en heb je altijd het nakijken.
Omdat het wel en wee van, ook mijn kinderen, me boven alles gaat heb ik ervoor gekozen om me erbij neer te leggen, ze rust te geven en verder te gaan met mijn leven.
Een glasplantgooiende enkel kindophethoofdslaande vader