Forum Stichting de Dwaze Vaders

Nu, na pas 2 weken in contact te zijn geweest met RvdK en BJZ zijn wij als scheidende partners het in ieder geval over 1 ding eens, het liefst willen we het rond de kinderen grotendeels zelfstandig doen. Echter ik heb zoveel wantrouwen dat ik aan de ene kant zeg, ik ga ervoor zorgen dat ik RvdK/BJZ kan gebruiken als bondgenoot om niet afhankelijk te zijn van mijn ex inzake de kinderen, maar als je dan alle verhalen leest wil ik dat ???
Stel dat wij ons zo goed weten te gedragen en alles te regelen dat RvdK/BJZ maar besluiten om de VOTS af te laten sluiten en geen OTS, kun je dan weer makkelijk een OTS aanvragen als het misgaat of moet dit via rechter ?

De scheiding loopt nog volop en ik ben bang dat wij er met betrekking tot de kinderen niet uitkomen, beiden hebben we geen vertrouwen in de ander als "opvoeder" maar hoever ga je ??

Je vergist je.
RvdK en BJZ zullen nooit je bondgenoot zijn, het zijn je ergste vijanden.
Beide zullen altijd moeder steunen en een OTS of VOTS zal BJZ ten allen tijden zo lang mogelijk in stand willen houden. De rechter volgt BJZ daarin blindelings.
Je mag helemaal niets meer zelf beslissen.

Zelfde ervaring hier, eerst poeslief en daarna keidhard tegen jouw in, moeders krijgt altijd gelijk !!

We zullen zijn, het grote voordeel is dat moeder faliekant een aversie heeft tegen BJZ en dat ook "uitstraalt", daarbij komt de angst voor het afpakken van de kinderen zodat ik wel afgelopen weekend mijn dochter voor het eerst in 4 maanden weer heb gezien, gesproken en geknuffeld.

Hoi Jeroen,

Ik begrijp jou wel, ik zit in een zelfde situatie.
Moeder is psychiatrisch patiënt en ik kan niet geloven dat ze sinds ze vertrokken is opeens genezen is en opeens wel naar haar kind om kijkt.
AMK is momenteel bezig met een onderzoek, na meldingen van de politie, omgeving etc.. Er is zelfs een artikel 3 mutatie bij de politie, d.w.z. dat ze wordt weggehaald door de GGD en politie als ze doordraait of zo.
AMK is erg lang bezig met het onderzoek, ik verwacht er niet veel van.
Waarschijnlijk gaan ze wel ingrijpen, ik heb in elk geval aangegeven dat ik het zou toejuichen als er iemand mee kijkt bij onze scheiding en de contacten/omgangsregeling begeleidt.
In het ergste geval wordt ons zoontje helemaal weggehaald, dat is iets waar ik serieus rekening mee hou en kan ze geen ongelijk geven gezien de geschiedenis de laatste jaren met zijn moeder. Als vader heb je volgens mij helemaal niets in te brengen behalve de alimentatie.
Maar ik ken ook voorbeelden waarbij de vader uiteindelijk zijn kind krijgt toegewezen, maar wel met een omweg omdat het kind dan eerst via toewijzing aan moeder wat mislukt in tehuizen en pleeggezin terecht komt waarna de vader kan vechten om zijn beschadigde kind terug te krijgen waarna hij doodleuk een omgangsregeling met moeder kan gaan onderhouden.
Ik verwacht een zelfde traject, maar er is maar 1 verliezer en dat is je kind.
Ze nemen helaas nooit de juiste beslissing ineens, pas na fouten en dwalingen kan je wat regelen. Tot die tijd kop dicht en betalen

En goed dat je je kind weer gezien hebt, die angst voor deze instanties helpt vaak wel om mama koest te houden en zich aan de regeling te houden

@hotrod, ja inderdaad, volgens mij loopt de bagger door haar broek uit angst om de kinderen kwijt te raken, mevrouw is al ruim 3 weken poeslief