(Tijdelijk) uit elkaar
Geplaatst: 30 mar 2015, 12:31
Hallo,
Enige tijd geleden heb ik hier ook al een bericht geplaatst met betrekking tot de moeder van mijn kinderen die, naar ik vermoed, een bepaalde vorm van borderline zou kunnen hebben cq. problemen heeft met emotie regulatie. Ik zal jullie alle ellende van de voorbije jaren besparen, maar voor mij is duidelijk dat de koek op is na een laatste incident waarbij zij dreigde hete thee over me heen te gooien. Dat gebeurde gelukkig niet, maar kreeg ik een kaars naar mijn hoofd gesmeten.
Als vader van twee kinderen zou ik nooit kunnen leven dat zij getuige worden van haar acties en daarom heb ik besloten het huis voor een paar maanden te verlaten. Zij vindt het prima aangezien ik de voornaamste onruststoker zou zijn. Ik ga wonen op tien minuten fietsafstand van mijn kinderen, iets waar ik erg blij mee ben. De moeder van mijn kinderen heeft me meerdere malen gezworen nooit tussen mij en de kinderen in te komen staan. Een opluchting uiteraard, al moet ik heel waakzaam zijn: vandaag is bij haar immers nooit morgen.
Het bijzondere is dat ze onlangs zelf heeft aangegeven in therapie te gaan. Echter, ze wil niet zeggen waarom, maar liet doorschemeren dat ze tegemoet wil komen aan mijn wens. Kortom, nog een opluchting, maar opnieuw ben ik waakzaam. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat ze mijn 'problemen' gaat bespreken en niet de hare. Ik ben heel benieuwd. Het kostte me jaren om haar zover te krijgen en nu neemt ze zelf het initiatief.
Belangrijk is wel om te weten dat ik flink wat kaarten achter de hand heb. Ik heb haar uitspattingen voor een deel opgenomen (audio en video) en diverse instanties ingelicht over wat ik heb ervaren als huiselijk geweld. Ik heb met mezelf de afspraak gemaakt geen actie te ondernemen totdat zich weer een voorval voordoet.
Mijn vraag is nu: zouden jullie in mijn geval aan de bel trekken als jullie merken dat jullie ex willens en weten de omgang met jullie kinderen zou blokkeren of anderszins de boel naar haar hand wil zetten?
Ze is namelijk nogal onvoorspelbaar en ik kan heel moeilijk inschatten in hoeverre haar frustraties zich nu op de kinderen zullen richten. Ik heb daarvoor tot dusver geen aanwijzingen voor (gelukkig), maar ik ben stiekem toch wel een beetje ongerust.
Ik lees graag jullie reacties!
Enige tijd geleden heb ik hier ook al een bericht geplaatst met betrekking tot de moeder van mijn kinderen die, naar ik vermoed, een bepaalde vorm van borderline zou kunnen hebben cq. problemen heeft met emotie regulatie. Ik zal jullie alle ellende van de voorbije jaren besparen, maar voor mij is duidelijk dat de koek op is na een laatste incident waarbij zij dreigde hete thee over me heen te gooien. Dat gebeurde gelukkig niet, maar kreeg ik een kaars naar mijn hoofd gesmeten.
Als vader van twee kinderen zou ik nooit kunnen leven dat zij getuige worden van haar acties en daarom heb ik besloten het huis voor een paar maanden te verlaten. Zij vindt het prima aangezien ik de voornaamste onruststoker zou zijn. Ik ga wonen op tien minuten fietsafstand van mijn kinderen, iets waar ik erg blij mee ben. De moeder van mijn kinderen heeft me meerdere malen gezworen nooit tussen mij en de kinderen in te komen staan. Een opluchting uiteraard, al moet ik heel waakzaam zijn: vandaag is bij haar immers nooit morgen.
Het bijzondere is dat ze onlangs zelf heeft aangegeven in therapie te gaan. Echter, ze wil niet zeggen waarom, maar liet doorschemeren dat ze tegemoet wil komen aan mijn wens. Kortom, nog een opluchting, maar opnieuw ben ik waakzaam. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat ze mijn 'problemen' gaat bespreken en niet de hare. Ik ben heel benieuwd. Het kostte me jaren om haar zover te krijgen en nu neemt ze zelf het initiatief.
Belangrijk is wel om te weten dat ik flink wat kaarten achter de hand heb. Ik heb haar uitspattingen voor een deel opgenomen (audio en video) en diverse instanties ingelicht over wat ik heb ervaren als huiselijk geweld. Ik heb met mezelf de afspraak gemaakt geen actie te ondernemen totdat zich weer een voorval voordoet.
Mijn vraag is nu: zouden jullie in mijn geval aan de bel trekken als jullie merken dat jullie ex willens en weten de omgang met jullie kinderen zou blokkeren of anderszins de boel naar haar hand wil zetten?
Ze is namelijk nogal onvoorspelbaar en ik kan heel moeilijk inschatten in hoeverre haar frustraties zich nu op de kinderen zullen richten. Ik heb daarvoor tot dusver geen aanwijzingen voor (gelukkig), maar ik ben stiekem toch wel een beetje ongerust.
Ik lees graag jullie reacties!