Helaas tweede scheiding

[kiekiek]

Mijn ex is nu 6 weken weg en lijkt financieel inmiddels klem te komen zitten. Via mijn advokaat heb ik begrepen dat ze, for the time being, terug wil in de woning. Ik heb hierin toegestemd, onder voorbehoud dat de kosten netjes worden gedeeld.

Ik ben erg benieuwd of anderen ook in een dergelijke situatie hebben gezeten, hoe lang dat heeft geduurd en hoe dat praktisch werd ingevuld. Zij heeft inmiddels aangegeven dat de slaapkamer verboden gebied voor mij zou horen te zijn en dat er apart gekookt gaat worden. Ik heb geen flauw idee hoe lang dit gaat duren, zij denkt kort, ik en mijn advokate denken lang.

[Casper]

Kiekiek, uitermate beroerd voor je. Sterkte!

Waarom heb je toegestemd? Gevoel van redelijkheid? Wettelijk argument? Medelijden? Hoop? Lijkt me een recept voor ongelukken.

Ik heb ook een tijdje zo gewoond maar de spanningen worden alleen maar groter.

[kiekiek]

Geloof ik direkt Casper. We hebben al twee maanden onder spanning geleefd voor de stekker er definitief uit ging, dus terug naar die toestand lijkt mij niet goed. Het is overigens meer uit gevoel van redelijkheid, omdat de kosten van de woning 50/50 worden gedeeld.

[kiekiek]

Een kleine update nu we bijna twee maanden verder zijn:

Er zit weinig schot in de procedure, ik heb verzocht om een viergesprek bij mijn advokaat en er is inmiddels twee keer uitstel gevraagd en verleend. Door een ontbrekende zin in de huwelijkse voorwaarden lijkt het erop dat ik extra aflossingen die ik heb gedaan in beide woningen kan verhalen op mijn ex. Een groot deel daarvan is gedaan voordat we gingen trouwen en vanaf mijn eigen priverekening. Als dit zou kloppen sta ik er opeens een stuk sterker voor en zou het alsnog een positieve wending kunnen krijgen. Inmiddels heb ik een nieuwe vriendin wat ook veel rust geeft. Nu eerst maar eens rustig gaan afwachten of er een viergesprek gaat komen en wat daar uit voortvloeit.

[kiekiek]

Er lijkt een beetje schot te komen in de zaak. Haar advokaat heeft nu eindelijk ook ontdekt dat er een flinke fout zit in de huwelijkse voorwaarden en opeens zijn ze wel bereid een viergesprek aan te gaan wat in februari zou moeten gaan plaatsvinden.

[kiekiek]

Een flinke kink in de kabel. Met nog slechts zes dagen te gaan voor het viergesprek kreeg ik te horen dat mijn advokate haar werk heeft opgezegd en verdere zaken niet zal afhandelen. Opnieuw een flinke vertraging en na zes maanden is er nog niets gebeurd. Ex blijft ook zwijgen en reageert nergens meer op.

[Condat47]

Kiekiek,

Helaas de zwijgtaktiek kennen wij. En straks beweren dat de communicatie niet goed verloopt en een omgangsregeling daarom niet in het belang van het kind is.

Blijft super vervelend .

Balen dat je advocaat er mee stopt. Weer wachten.

[kiekiek]

Gelukkig hebben we samen geen kinderen, maar het stilzwijgen is nu een maand of vier en zelfs de kleinste rotdingetjes moeten volgens haar via advokaten, zelfs wie de kat krijgt. Binnenkort aangifte IB, dus haar ook maar eens gevraagd maar krijg daar geen enkel antwoord op, terwijl dat binnenkort gedaan moet worden.

[Voiceless]

Als de advocaat stopt dan is er onenigheid over strategie/aanpak of betaling. In het eerste geval zegt jouw ex op. Het tweede geval de advocaat, waarbij een nieuwe pas kan starten als de rekeningen betaald zijn. Meestal is het het eerste, want een advocaat kan de opdracht maar moeilijk teruggeven.

Wil je alles versnellen, dan zal je zelf een verzoekschrift in kunnen dienen. Maar ik begrijp uit jouw verhaal dat je huis niet van haar kunt kopen, maar er wel wilt blijven wonen. Kans is dan wel aanwezig dat je iets anders moet zoeken.

Als jij aflossingen doet op bezit van anderen, dan ontstaat er een schuld (tenzij je het schenkt). Bij scheiding en huwelijkse voorwaarden (tenzij er expliciet iets anders is overeengekomen) wordt er vaak gerekend als volgt:
1. Waarde huis - schuld = restwaarde
2. Restwaarde - Verrekening aflossingen (jij krijgt dus als eerste uit restwaarde).
3. Is het sommetje onder 1 of 2 negatief, dan wordt de schade meestal gedeeld.
Zou er geaccepteerd worden dat zowel huis als lening voor haar zijn, dan wordt de aflossing als overbedeling gezien. Bij gemeenschap van goederen wordt er geen rekening gehouden met aflossingen uit prive vermogen (dat is immers van beide).

Wat je gaat doen is een rekensommetje iver de schade die je mogelijk gaat lijden. Blijft er iets over (of is de schade voor jou acceptabel) dan zou ik naar de rechter gaan. Dit kan anders heel lang gaan duren en rechters zijn goed in knopen doorhakken. Bedenk ook dat elk wissewasje via de advocaat ook bergen geld kost.

[kiekiek]

Als jij aflossingen doet op bezit van anderen, dan ontstaat er een schuld (tenzij je het schenkt).

Hier draait het dus allemaal om. Er was sprake van opeenvolgend twee verschillende koopwoningen. Op de eerste heb ik vanuit prive vermogen flink afgelost en op de tweede hebben we dat gezamenlijk gedaan om zodoende de schuld flink te verkleinen. Beide woningen staan/stonden op haar naam, de hypotheken ook, maar middels huwelijkse voorwaarden is vastgelegd dat al het bezit gezamenlijk is de hypotheekschuld voor haar. Daarnaast is er nog sprake van een erfenis van mijn moeder die buiten de gemeenschap valt door een uitsluitingsclausule. Tenslotte verdient zij meer dan ik, wat recht op alimentatie geeft wat omgezet kan worden in een afkoopsom. Op grond van de stukken ben ik in feite al eigenaar van de woning, moet alleen nog zo worden omgezet, waarbij zij met een restschuld zal achterblijven.

Mijn advokate is zelfs uit haar beroep gestapt, de reden waarom is totaal onduidelijk, maar ik heb inmiddels aan ander gevonden die ook het stukje faillisementsrecht beheerst.

[Voiceless]

Ik had het verkeerd gelezen, dacht dat haar advocaat er de brui aan gegeven had. Praktijk neerleggen kan natuurlijk ook.

Kijk uit met jezelf rijk rekenen. Bij de uitleg van huwelijkse voorwaarden gelden de bedoelingen vaak sterker dan de letterlijke tekst. Dat zij middels een hypotheek het huis betaald heeft, wil niet automatisch zeggen dat jij dat deel zomaar krijgt. Hetzelfde is voor de stortingen die jij hebt gedaan. Zoals je beschrijft vallen de huizen in de gezamelijke boedel, de betalingen van de huizen zijn prive (ongeacht de herkomst).

Wat je kan verwachten us dat de rechter van ieder vermogensbestandsdeel gaat vaststellen wat gezamelijk is en wat prive, inclusief de hoogte/waarde en dan plussen en minnen.

De alimentatie staat hier verder los van en volgens mij moet ze met een eenmalige afkoopsom instemmen.

Desalniettemin, jouw uitgangspunten zijn wel de moeite waarde om in een procedure als stellingen te brengen. Je weet nooit hoe de rechter het gaat uitleggen. Misschien heb je wel ern rechter die van tekstverklaren houdt.

[kiekiek]

Kijk uit met jezelf rijk rekenen. Bij de uitleg van huwelijkse voorwaarden gelden de bedoelingen vaak sterker dan de letterlijke tekst.

Hierin zit dus precies haar zwakte.

Ik heb namelijk een aanzienlijke aflossing vanuit eigen prive vermogen gedaan in haar eerste woning. Om dat te compenseren zijn er huwelijkse voorwaarden opgesteld, waarbij de rest van de hypotheekschuld bij haar bleef en de woning gezamenlijk werd. Ik heb toen in feite ingekocht in die woning. Alleen was dat een mondelinge afspraak die door de notaris niet in de huwelijkse voorwaarden is vastgelegd. Ik kan dus die inbreng op de eerste woning terugvorderen plus de helft van de waarde van de tweede woning. Tenminste zo wordt dit uitgelegd door de vorige advokaat.

[Voiceless]

Ik heb namelijk een aanzienlijke aflossing vanuit eigen prive vermogen gedaan in haar eerste woning. Om dat te compenseren zijn er huwelijkse voorwaarden opgesteld, waarbij de rest van de hypotheekschuld bij haar bleef en de woning gezamenlijk werd.

Maar het eerste huis is al verkocht en het huwelijk is van daarna. Dus dat vermogen/inbreng zal normaalgsproken niet in de verrekening betrokken worden. Zoals je zegt het is al gecompenseerd met de hypotheekschuld op haar naam, wat in dat licht heel plausibel is. Als de voorhuwelijkse aflossing niet in de staat van aanbreng bij de HV is opgenomen (wat logisch is, want die is verrekend), zal het ook lastig (maar niet onmogelijk) worden die alsnog te claimen.

De advocaat van duivel spelend, de stelling dat voorhuwelijkse aflossingen niet in de verrekening betrokken mogen worden en dat schuld gekoppeld is aan het bezit (het was geen schenking) is ook verdedigbaar. En dan heeft het rekensommetje een andere (voor jou minder gunstige) uitkomst.

Maar natuurlijk zou ik zelf ook voor jouw benadering gaan.

[kiekiek]

Ik heb namelijk een aanzienlijke aflossing vanuit eigen prive vermogen gedaan in haar eerste woning. Om dat te compenseren zijn er huwelijkse voorwaarden opgesteld, waarbij de rest van de hypotheekschuld bij haar bleef en de woning gezamenlijk werd.

Maar het eerste huis is al verkocht en het huwelijk is van daarna. Dus dat vermogen/inbreng zal normaalgsproken niet in de verrekening betrokken worden.

Chronologisch gezien is er het volgende gebeurd:

Op datum x is door mij vanuit eigen vermogen een storting gedaan naar de notaris voor een gedeeltelijke aflossing van de hypotheek van de eerste woning die op haar naam stond en zijn de huwelijks voorwaarden ondertekend: de schuld voor haar, bezit gemeenschappelijk.

Op datum x plus drie dagen is 's ochtends het huwelijk voltrokken. Op diezelfde dag maar dan 's middags is de woning volledig op haar naam gekomen, stond eerst op haar naam en die van haar zus. Vastgelegd in een akte van verdeling.

Enkele dagen later heeft de notaris het bedrag vanuit depot overgemaakt naar de hypotheekverstrekker, waardoor de restschuld gehalveerd werd.

In de huwelijkse voorwaarden is echter niet vastgelegd dat die zijn opgesteld ter compensatie van de extra aflossing op haar woning.

De gedachte van mijn (verdwenen) advokaat is dat ik recht heb op het geinvesteeerde prive vermogen plus de helft van het gezamenlijke bezit. De vraag is nu eigenlijk of deze gedachte juist is.

[Voiceless]

Helder. Dan is de gedachte van jouw vorige advocaat een verdedigbare stelling.

Ik neem aan dat het bedrag dat jij gestort heb hetzelfde is als het bedrag dat naar de hypotheekverstrekker is gegaan. Jouw deel van de hypotheek is dus afgelost, waarmee voor de verrekening de hypotheek geheel voor haar is. Staat ook op haar naam, wat ook plausibel is. Het huis is in de huwelijkse voorwaarden gemeenschapelijk verklaard, ondanks dat het op haar naam staat. Is ook plausibel, want jij hebt de helft betaald. Voor de verrekening heb jij dan recht op de helft van de waarde.

Als jouw verklaring iets is als dat zij de koop van het huis en hypotheek al rond had, maar door het huwelijk jullie het het toch gezamelijk wilde doen, maar dat niet meer formeel via de aktes geregeld kon worden, is dit heel plausibel. Moet zij bewijzen dat het anders was. Het gaat erom dat jij kunt verklaren wat de intentie van deze ongebruikelijke constructie was.