Wat vragen

[Cas81]

Hallo allemaal,

Helaas ben ik nieuw hier, zoals jullie het al raden zit ik op dit moment in de situatie dat mijn echtgenote heeft aangegeven om te willen scheiden. Ik heb een aantal vragen waarmee jullie mij misschien kunnen helpen om mij straks goed beslagen ten ijs te kunnen laten komen bij de mediator:

De situatie is als volgt: Mijn vrouw wil scheiden, het vertrouwen is er niet meer, te veel (heftige) ruzies enz enz enz. jullie zullen het wel kennen. Ik wil benadrukken dat er van beide kanten geen andere nieuwe partner in het spel is.

Mijn vrouw woont met ons dochtertje (net 2) in onze gezamenlijke (koop)woning. wij staan nog beide hier ingeschreven. Ik slaap noodgedwongen bij mijn moeder (leuk als dertiger....). Mijn vrouw heeft een onderneming aan huis, overdag passen opa (haar vader) en oma (mijn moeder) op en als zij 's avonds werkt pas ik op.

Mijn echtgenote zal bij scheiding het huis niet kunnen overnemen, het is de vraag wat zij met haar onderneming doet.

Mijn echtgenote wil absoluut geen co-ouderschap. Ik graag wil. Het gaat mij niet zozeer om de 50-50 verdeling van de omgang, maar om het zeggenschap over alle beslissingen.

Op dit moment is er een goede verstandhouding tussen mijn echtgenote en mij, behoudens de discussies over co-ouderschap.

Zij wil alleen de standaard laten vastleggen, niets meer niet minder. In de praktijk zou zij bereid zijn om meer omgang dan de standaard toe te staan.

Ik zie mijn dochter nu gemiddeld 5 x per week (mijn echtgenote ook overigens). Ik verzorg mijn dochter dan ook, dwz ik kook, ik geef haar mee te eten,ik speel met haar, ik zet haar in bad, ik verschoon haar luier en ik leg haar in bed. In de weekenden ontbijt ik waar mogelijk ook met haar en geef ik haar 's middags ook te eten. Ik probeer zoveel mogelijk met mijn dochtertje te doen (naar de winkel, speeltuin, naar oma, naar de dierentuin enz enz).

Ik heb een aantal vragen:

Is het verstandig om alleen de standaard vast te leggen ?

Moet ik voor iedere wijziging in de omgangsregeling naar de rechter ?

In het geval van een rechtsgang, hoe oordeelt een rechter in het algemeen ? Is dat afhankelijk van de rechter of wordt er ook naar de feiten gekeken?

Hoe verzeker ik mij van de meeste inspraak bij de opvoeding en het wel en wee van mijn dochter ? Is dat via co-ouderschap of gelijkwaardig ouderschap ?

Is het verstandig om een aantal km's te laten vastleggen waarbinnen zij (vrij) kan verhuizen ?

Heb ik inspraak op de plaats waar ze naar toe gaat ? In hoeverre zal een rechter de vader gelijk geven als hij het niet eens is met de verhuizing ?

Ik hoop dat jullie me iets wijzer kunnen maken !

Alvast bedankt

Casper

[Onmacht]

Mijn echtgenote wil absoluut geen co-ouderschap. Ik graag wil. Het gaat mij niet zozeer om de 50-50 verdeling van de omgang, maar om het zeggenschap over alle beslissingen.

Je hebt sowieso evenveel zeggenschap, althans over de ter zake doende beslissingen dus non-issue.

Op dit moment is er een goede verstandhouding tussen mijn echtgenote en mij, behoudens de discussies over co-ouderschap.

Houden zo die goede verstandhouding.

Zij wil alleen de standaard laten vastleggen, niets meer niet minder. In de praktijk zou zij bereid zijn om meer omgang dan de standaard toe te staan.

Indien 'toestaan' de woorden van je ex zijn, kun je wellicht je borst nat maken.. Maar bij goede verstandhouding zou ze jou standpunt(en) over en voor je dochten dienen te begrijpen en zichzelf soepeler opstellen.. Er is overigens geen standaard. Was die er maar; bij voorkeur 50/50 indien ouders er niet uitkomen. Maar dat heeft de Hoge Raad de nek omgedraaid.

Is het verstandig om alleen de standaard vast te leggen ?

Nee, je ziet haar nu 5x per week. Er is geen enkele reden waarom dat niet zo zou kunnen blijven. Bovendien jij wil co-ouderschap.

Moet ik voor iedere wijziging in de omgangsregeling naar de rechter ?

Nee. Als jullie er onderling uit kunnen komen hoeft dat zelfs helemaal niet. Ook na een beschikking ben je vrij onderling andere afspraken te maken. In alle gevallen doe je er verstandig aan deze schriftelijk geparafeerd per pagina en ondertekend vast te leggen. Bij mindere verstandhouding ook bij een notaris, of idd via de rechter

In het geval van een rechtsgang, hoe oordeelt een rechter in het algemeen ? Is dat afhankelijk van de rechter of wordt er ook naar de feiten gekeken?

Hoe een rechter oordeelt is geen touw aan vast te knopen, al heb ik het idee dat het de goede kant (de kant van meer gelijkheid) opgaat. Rechters zijn het probleem niet. De Raad van de Moederbescherming, sorry Kinderbescherming, wel. Ga er bij hen indien moeder niet mee wil werken maar vanuit dat je standaard met 1-0 achterstaat. Ook als jij feiten hebt of kunt aantonen dat moeders poep praat.

Hoe verzeker ik mij van de meeste inspraak bij de opvoeding en het wel en wee van mijn dochter ? Is dat via co-ouderschap of gelijkwaardig ouderschap ?

Wettelijk vastgelegd. Beide ouders hebben evenveel inspraak.

Is het verstandig om een aantal km's te laten vastleggen waarbinnen zij (vrij) kan verhuizen ?

Ja. Bedenk je alleen wel dat dat ook voor jou geldt.

Heb ik inspraak op de plaats waar ze naar toe gaat ? In hoeverre zal een rechter de vader gelijk geven als hij het niet eens is met de verhuizing ?

Ja je hebt inspraak. Ze heeft zelfs jouw toestemming nodig. Echter een vrouw heeft recht op een eigen leven... Hoe een rechter er in staat hangt van situatie af. Je ziet je dochter nu 5x p/w. Wanneer dat door een verhuizing plots 2x per 2 weken wordt, sta je in theorie sterk.


In z'n algemeenheid; indien jullie er beiden gezamenlijk uit kunnen komen, verdient dat altijd de voorkeur. De meesten van ons hier hebben een (h)ex waarmee niet of nauwelijks valt te praten (vandaar ook mijn opmerking over 'toestaan') en dus slepende rechtzaken, onderzoeken etc met wisselend succes of volkomen fiasco van een systeem dat nog steeds (al lijkt dat dus minder te worden) zeer op de hand van moeders is. Mocht het tot een rechtzaak komen over verdeling etc komen, bedenk dan dat de meervoudige kamer (dus hoger beroep)
meestal realistischer (lees schappelijker) is. Maar neem van mij aan dat voorkomen beter is dan genezen.

[BetsLenie]

Ik zou eerst aan moeder vragen om haar wensen, ook voor de toekomst, op papier te zetten voordat je je eigen wensen kenbaar maakt. Dan ligt dat ook vast. Kan handig zijn.
Vervolgens kun je dan rustig nadenken en rationeel, gemotiveerd en rustig reageren. Anders heb je al bij voorbaat een vechtscheiding ingezet.
Het is beter de ander eerst te laten inzetten om dan heel verantwoord te kunnen reageren. Geeft sterkere positie. Pas op voor de schijn dat je denkt dat de ander zo inschikkelijk is want dat kan tegenvallen zo blijkt vaak.