Niemand luistert

Heeft u een onderwerp waarover u denkt dat hierover gediscussieerd kan worden, dan kan dit hier.
Plaats reactie
Justme74
Nieuwe schrijver
Nieuwe schrijver
Berichten: 1
Lid geworden op: 08 mei 2018, 13:29

Niemand luistert

Bericht door Justme74 »

Hier een radeloze stiefmoeder van twee geweldige meiden.

Mijn partner is in een vechtscheiding beland met zijn ex, moeder van zijn twee dochters. Zij vertoont ernstig en zorgelijk narcistisch gedrag, al is dit natuurlijk nooit getest en bewezen. Onze gezinstherapeut noemde haar gehandicapt omdat ze de term “Narcist” niet mogen gebruiken.
De kinderen komen hier om het weekend en in vakanties. Omgang loopt dus wel maar verder wordt alles tegengewerkt en gefrustreerd door de moeder. Dit is het enige wat redelijk gaat!

Na de scheiding (waarbij moeder en vandoor is gegaan met haar nieuwe echtgenoot) heb ik mijn partner ontmoet en sindsdien is haar zorgelijke gedrag in tweevoud geëxplodeerd (niet in staat tot communicatie of het is ronduit onbeschoft en dwingend, Agressief, niet in staat concessies te doen voor de kinderen, Zich niet houden aan ouderschapsplan, stalken, bedreigen, tot een inbraak in de woning van mijn partner met een stiekem gemaakte reservesleutel aan toe.) Van het laatste heeft mij partner alleen een melding gedaan bij de politie vanwege de gevolgen voor de kinderen.

Door escalatie zijn ze terecht gekomen bij maatschappelijk werk voor mediation. Maar dit traject heeft helaas niks positiefs gebracht doordat de hulpverleners met open ogen in het toneelspel van de moeder zijn getrapt. Ondanks de continu zorgen over de kinderen, die mijn partner heeft uitgesproken.
Vanuit hier is de zaak terecht gekomen bij het wijkteam die uiteindelijk niks hebben gedaan omdat een afspraak om samen te komen door de moeder niet van de grond kwam. En ze bij het wijkteam de problemen niet ernstig genoeg vonden voor verdere hulpverlening.

Uiteindelijk zijn ze na behoorlijke druk van mijn partner bij de beschermingstafel terecht gekomen. Hier heeft mijn partner vanwege het ernstige en zorgelijke gedrag naar hem en de kinderen toe aangedrongen op dwang. Maar dit vonden ze niet nodig. Uiteindelijk werd een “kinderen uit de knel” traject besloten. En daarnaast voor beide partijen een eigen gezinstherapeut voor individuele gesprekken. Maar dit is helaas ook niet positief geëindigd aangezien ze ook hier hun ogen hebben gesloten voor het gedrag en de maskers die door de moeder zijn gebruikt. (Zichzelf continu in de slachtofferrol gezet waarbij haar wijzende vinger continu naar mijn ex partner wees, extreme bereidheid tot medewerking terwijl de praktijk bewijsbaar anders was!)

Tijdens deze periode heeft de moeder besloten te willen trouwen en samenwonen met haar nieuwe partner (tijdens vechtscheiding!) Ze wilde ondanks een 50/50 co- ouderschap met kinderen verhuizen naar andere provincie. Dit ook tegen de zin en wil van de kinderen in. Dit is ook duidelijk uitgesproken door de kinderen. Maar ondanks de inzet van mijn partner is het niet gelukt haar van gedachten te veranderen. De stad was volgens haar te klein voor mijn haar en mijn partner. Maar achteraf bleef ze wel werken als rijinstructrice bij een autorijschool in deze stad. En komt ze 3 dagen per week hier terug (reistijd heen en terug 3 uur!) En rijd ze met de lesauto soms wel 10 x per dag door onze buurt/straat.

Onder druk van Parlan en voor het welzijn van de kinderen heeft mijn partner besloten toestemming te geven voor verhuizing met kinderen in de hoop dat er rust zou komen voor de kinderen. Dit met een nieuw toegevoegd deel van het liggende ouderschapsplan, waarbij er nieuw afspraken zijn gekomen waar de moeder zich aan zou gaan houden. Maar helaas…

We hebben kort daarna al meerdere signalen gekregen dat de meiden met zeer grote regelmaat, hardhandig behandeld werden door hun stiefvader. (Aan arm de trap op gesleurd worden, tegen het bed gegooid worden, Aan arm uit het bed gesleurd word, ect.) Mijn partner heeft hier meerdere keren op gewezen bij zowel Parlan als het nieuwe wijkteam wat door de verhuizing in beeld kwam. Maar beide gaven aan hier niks mee te kunnen. Uiteindelijk is de situatie tussen de oudste dochter (12 jaar) en de stiefvader geëscaleerd en geëindigd in een vechtpartij tussen stiefvader en dochter. Waarbij stiefvader de dochter hardhandig tegen de grond heeft gewerkt en haar in bedwang heeft gehouden met zijn knie in haar zij! Wij hebben hierop Parlan ingeschakeld maar zij verwezen ons naar het nieuwe wijkteam. Bij het wijkteam zeiden ze dat we bij veilig thuis moesten zijn. En bij veilig thuis hebben ze ons gezegd dat we hiervoor bij het wijkteam moesten zijn. En dat ze vonden dat vooral de communicatie tussen moeder en mijn partner op gang moest komen?! Een melding van kindermishandeling door stiefvader en niemand die wat heeft gedaan…behalve naar elkaar wijzen.

Tijdens een gezamenlijk intakegesprek is er besloten om, gezien de situatie bij moeder thuis, met spoed een IAG-traject op te starten. En is tijdens dit gesprek de mishandeling van de stiefvader goed gepraat door de hulpverleners. Want, de stiefvader, (zelf geen kinderen) is te snel in de vaderrol geduwd die hij nog niet goed aan kan. Dus ja, dat het uit de hand is gelopen was een logisch gevolg…Uiteindelijk blijkt nu, dat het hele IAG-traject vrijwillig is en dat de moeder, samen met stiefvader zelf de doelstellingen mogen bepalen?!! Moeder moest wel voorlopig zelf de gehele zorg voor de kinderen zelf op zich nemen maar hier houdt ze zich ook niet aan.

Vorige week hebben we ineens op de mobiel van de oudste dochter (12) berichtjes aan haar stiefvader gezien waarin ze hem, tijdens afwezigheid van haar moeder, smeekte om alsjeblieft bij haar in bed te komen liggen (berichten met hartjes en kusjes) …. En hoorde we ook dat de jongste dochter (8) de hele week alleen bij haar stiefvader in bed heeft geslapen. Omdat moeder door ziekte op de bank sliep. Wij vinden dit zeer zorgelijk en ongepast gezien de situatie. Ernstig is dat de moeder nu drie dagen op schoolkamp is, ondanks gemaakte afspraken. En de jongste dochter nu alleen is met een stiefvader met een zeer kort lontje en dus bewezen, losse handjes!! En ook nog wetende dat ze dus samen in één bed slapen is het in onze ogen zeer zorgwekkend. De vraag van onze kant om ervoor te zorgen dat de dochter in ieder geval telefonisch bereikbaar zou zijn is door moeder geweigerd. Dus alle contact is geblokkeerd en we hebben geen enkel zich op de situatie.

Maar bij het uitspreken van de zorgen bij Parlan/wijkteam werd mijn partner doodleuk verteld dat het positief is aangezien dat volgens hun aangeeft dat de stiefvader eindelijk wat meer credit heeft verdiend als stiefvader…En zo is na een hoop gezucht, mijn partner verteld dat hij maar eens zijn strategie aan moet gaan passen en moet stoppen met moddergooien. En geen invloed meer moet uit willen oefenen op het leven van de moeder.

3 jaar lang wordt er een strijd tegen mijn partner gevoerd. Door een ex die zich nergens aan houdt, contact tussen de kinderen en mijn partner frustreert, de kinderen dwingt tot ouderafstoting en spiegeling aan haar wereld, en daarbij wordt gesteund door alle hulpverleners (ondanks bewijs, wat ze niet willen inzien) Haar kinderen inzet als machtsmiddel om haar doel te bereiken: Het kapot maken van mijn partner. En hem inderdaad nu inmiddels als veroorzaker heeft neer kunnen zetten naar de iedereen, waaronder de hulpverlening. En er is niemand die ziet wat er gebeurd. Drie jaar lang lopen we te roepen en smeken om hulp maar iedereen is doof!!

De kinderen vertonen zorgelijk gedrag. Woedeaanvallen, depressies, ouderverstotingssyndroom, en de oudste vertoond inmiddels ook Narcistisch gedrag. (Leeft in een ík wereld, totaal geen enkele emotie naar andere toe. Geen enkel inlevingvermogen voor de situatie van anderen, oorzaken liggen bij een ander en niet bij haar, continu ruzie zoeken en wijzen naar de ander, zeer materialistisch wat de moeder voedt door haar te paaien met nieuwe kleding/spullen en leuke uitjes) Maar ook dit wordt door hulpverlening allemaal van tafel geveegd als niet aanwezig.

Wat moeten we nog? Advocaat denkt iets te kunnen om moeder te dwingen maar dat wordt een gebed zonder einde. En financieel niet haalbaar omdat we geen vergoeding krijgen.

Ik zie een partner en twee kinderen die langzaamaan kapotgaan en er is niemand die helpt. Hoe hard ik/wij/hij ook schreeuwen. We zijn radeloos en leven met de continu zorgen over de kinderen. Is hier nog iemand die iets weet? Een kreet om hulp!! Hoe krijgen we hulpverlening voor de kinderen op gang?
Leermoment
Zeer deskundige schrijver
Zeer deskundige schrijver
Berichten: 280
Lid geworden op: 04 nov 2017, 09:35

Re: Niemand luistert

Bericht door Leermoment »

Pff, heel herkenbaar alleen bij jullie nog iets heftiger. In dit geval kan je niks anders doen dat de situatie accepteren. Dit betekend niet dat je het ermee eens bent maar jij kan hier niks aan veranderen en probeer je dit toch, dan ga je je frustreren en de kinderen merken dat. Wat kan je wel doen? Gewoon genieten van het leven, de kinderen altijd welkom laten voelen, luister naar ze. Laat zien dat ze altijd op je kunnen rekenen. Doe leuke dingen met ze en ga vooral niet en dan bedoel ik NIET het gevecht met de moeder aan. Je kan haar toch niet veranderen dus bespaar jezelf de moeite. Wees de beste vader voor je dochters en laat je ex helemaal los. Ik ben 3 jaar verder en € 30000,- armer en sinds dit jaar heb ik besloten niet meer te vechten. Nu heb ik rust, ga ik weer uit, ontmoet ik nieuwe mensen en met dekinderen doe ik ook weer leuke dingen. Suc6 en sterkte ermee.
Gebruikersavatar
mrniemand
Deskundige schrijver
Deskundige schrijver
Berichten: 104
Lid geworden op: 30 aug 2016, 11:50

Re: Niemand luistert

Bericht door mrniemand »

Goedemorgen,

Dank voor je openhartigheid door het delen van jullie vervelende situatie.

Ik sluit mij aan wat Leermoment aangaf met daarnast nog enkele adviezen:
1. je hebt geen controle op wat de ex van je partner en haar nwe partner doet, doe geen poging;
2. het budget bepaalt, m.a.w. ga enkel gebruik maken van een advocaat als je deze kunt veroorloven. Inzet van een advocaat brengt naast extra financiele verantwoordelijkheid/druk ook de nodige tijd en stress met zich mee, ook tussen jou en je partner;
3. hoe vervelend de situatie op dit moment ook is: jullie staan nog steeds overeind en tussen de regels in lees ik een onderlinge goede band tussen jouw en je partner. Dit is m.i. jullie belangrijkste fundament, hier moeten jullie op doorbouwen, hier ligt jullie kracht;
4. de vraag is hoe jullie dit kunnen vergroten/uitbreiden, want als ik het goed lees: zijn jullie (jij en je partner) de enige 'partij' die verandering wilt en om op pt.1 terug te komen, jullie kunnen alleen datgene veranderen waar je wel 'controle' danwel enige regie over hebt. Mijn advies zal zijn (op basis van eigen ervaring, zo heb ik ook in een soortgelijke situatie als jullie gezeten, helaas is de relatie met deze vrouw en haar kinderen die mij volop steunden stukgelopen: Durven jullie even (tijdelijk)afstand te nemen m.b.t. deze situatie? Let op: zie dit niet als opgeven, maar als jullie even terugtrekken (consolideren) om aan te sterken. het feit is dat er toch al het een en ander vanuit instanties lopen (waar je geen controle op hebt);
5. Naar welke situatie willen jullie zelf naar toe en samen met de kinderen? Let wel het gaat om 2 situaties, 1 wat jullie samen willen en 2 wat de kinderen willen. Is er een samenhang dan is dat mooi, maar als 1 kind qua wens afwijkt dan dien je daar wel rekening mee te houden;
6. Hebben jullie contact opgenomen met de Kinder Ombudsman? Zijn jullie in staat om op 'neutrale' manier jullie situatie voor te leggen en om advies te vragen die in het belang zijn van de kinderen? (zoek naar 'neutraliteit bij narcisistische ex vrouw/man in deze forum);
7. Documenteer alles, en wees idd. de beste (bonus)ouder die jij en jullie samen voor de kinderen kunnen zijn;
8. Leer jullie dochters voor hunzelf op te komen, dus ook omgaan met fysiek geweld (zelfverdedigingslessen) en bij opnieuw mishandleing een melding doen bij het AMHK.

Het valt allemaal niet mee, maar heb vertrouwen in elkaar en de kinderen, neem de tijd voor elkaar.
Zodra de kinderen op een leeftijd zijn dat ze zelf iets kunnen bepalen, hier op inspelen.

Heel veel sterkte en succes samen.

PS: fijn dat deze vader zo een partner als jij hebt, want deze rol is naast het goede welzijn van de kinderen enorm belangrijk.
You never know how strong you are until being strong is the only choice you have...
Plaats reactie