Alimentatie
Alimentatie is een bijdrage in de kosten van levensonderhoud. In de wet staat dat er een onderhoudsplicht is voor echtgenoten en ex-echtgenoten / ouders en kinderen. Niet alleen echtgenoten zijn volgens de wet onderhoudsplichtig tegenover elkaar, maar ook ex-echtgenoten.De ene ex-echtgenoot moet in principe bijdragen in de kosten van levensonderhoud van de ander, als die ander niet in staat is om (helemaal) in het eigen levensonderhoud te voorzien. Op 1 juli 1994 zijn de wettelijke regels over de alimentatieplicht van ex-echtgenoten veranderd. Volgens die nieuwe 'Wet limitering alimentatie' duurt een alimentatieplicht tussen ex-echtgenoten, die op op of na 1 juli 1994 samen is afgesproken of door de rechter is vastgesteld, in principe maar twaalf jaar. De verplichting van ouders en kinderen houdt in dat ouders voor hun kinderen moeten zorgen tot zij 21 jaar zijn.
Voor kinderen beneden de18 jaar moeten ouders de kosten van verzorgingen opvoeding betalen.
Voor kinderen van 18, 19 en 20 jaar komen de kosten van levensonderhoud en studie voor rekening van de ouders. Voor een kind van 21 jaar of ouder hebben ouders alleen een financiële verplichting als het kind behoeftig is en daardoor niet voor zichzelf kan zorgen. Bijvoorbeeld als het kind geestelijk en/of lichamelijk is gehandicapt. Een zelfde financiële verplichting hebben kinderen voor hun ouders als hun ouders behoeftig zijn.
Indexering
De hoogte van de kinder- en partneralimentatie wijzigt ieder jaar. Deze wordt geindexeerd. Het ministerie van justie bepaald de hoogte van de indexering.De verhoging is van rechtswege :
Het indexeringspercentage wordt jaarlijks berekend aan de hand van de ontwikkeling van de indexcijfers van de CAO-lonen in de periode september-september. Bij de samenstelling van dit indexcijfer wordt behalve met de ontwikkeling van de salarissen in het bedrijfsleven, ook rekening gehouden met de ontwikkeling van de salarissen bij de overheid en met de ontwikkeling van de salarissen in andere sectoren.
Als men de verhoging onbillijk vindt :
Een rechterlijke uitspraak of een overeenkomst tussen partijen is daarvoor niet nodig.
Als men de verhoging onbillijk vindt, zijn er twee mogelijkheden:
1. Partijen treffen zelf een andere regeling. Het staat hun vrij om overeen te komen dat niet de totale verhoging, maar een deel daarvan of helemaal geen verhoging betaald hoeft te worden;
2. Is dat niet mogelijk, dan kan men aan de rechter vragen een andere regeling te treffen. Daarbij is de hulp van een advocaat onontbeerlijk. De rechter zal, voordat hij een beslissing neemt, ook de andere partij horen.
Maakt men van beide mogelijkheden geen gebruik, dan wordt dus de alimentatie per 1 januari 2022 verhoogd met 1,9 %.
